สปอยล์ Mouse ตอนที่ 9

เหยื่อในคดีฮันซอจุนจะมีสัญลักษณ์และตัวเลขอยู่ที่นิ้วก้อย บารึมหาข้อมูลจึงรู้ได้ว่านั่นเป็นการทดลองที่ใช้กับหนู ซึ่งเหยื่อเหล่านั้นก็เป็นการทดลองของฆาตกรนั่นเอง เพราะหลังจากที่ทำร้ายเหยื่อแล้ว ฮันซอจุนจะเอาสมองพวกเขาทั้งเป็นเพื่อทำการทดลอง

เขายอมรับว่าเป็นคนผ่าตัดนำกลีบสมองส่วนหน้าของโยฮันปลูกถ่ายให้กับบารึม และท้าทายให้บารึมไปดูผลงานของเขาที่ห้องแล็บเก่า ฮันซอจุนรอดจากโทษประหารได้ก็เพราะบาทหลวงโกมูวอนเคยยื่นคำร้อง หลังจากที่ให้อภัยเขาแล้ว

ย้อนไปเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน
ตอนที่ฮันซอจุนเป็นศัลยแพทย์อยู่ที่ต่างประเทศ เขาได้ฆ่าคนไข้รายหนึ่งและอำพรางว่าเธอตายเพราะอุบัติเหตุและเรื่องนั้นกำลังอยู่ระหว่างการสอบสวน ซอจุนต้องการกำจัดศาสตราจารย์แกรี่ที่กำลังสอบสวนเรื่องนี้ จึงเปิดเผยข้อผิดพลาดของเขาว่าคนไข้สาวรายหนึ่งไม่ได้เป็นโรคสมองพิการอย่างที่ศาสตราจารย์แกรี่เคยวินิจฉัยไว้ เพราะยาชนิดหนึ่งที่แดเนียลกำลังทำวิจัย

จากนั้นแดเนียลก็เริ่มมีชื่อเสียงโด่งดังและได้รับการสนับสนุนให้ศึกษาด้านพันธุศาสตร์ แดเนียลนำลูกหนูไปให้ซอจุนเพื่อเป็นการขอบคุณและทำการทดลอง แต่ซอจุนใช้การทดลองนี้ปิดบังตัวตนที่แท้จริงของเขาที่ต้องการทดลองทำการปลูกถ่ายสมองมนุษย์ เพราะเขาต้องการมีอำนาจในการควบคุมชีวิตคนอื่นซึ่งพระเจ้าไม่อาจทำได้

หลังจากฆ่าเจนนิเฟอร์น้องสาวของแดเนียลแล้ว ซอจุนก็กลับเกาหลีและเป็นศัลยแพทย์ที่มีชื่อเสียง เขาลืมเรื่องการทดลองนั้นไป จนกระทั่งเห็นข่าวความสำเร็จของ ดร.แดเนียล อี เกี่ยวกับการวิจัยไซโคปาธ ซอจุนคิดว่าแดเนียลคือคนที่กำลังทำให้โลกปั่นป่วนและบุกรุกมาในโลกอันศักดิ์สิทธิ์ของเขา

บารึมไปที่ห้องแล็บเก่าของฮันซอจุน เมื่อเห็นสายรัดผมของเด็กผู้หญิงตกอยู่ที่นั่น เขาจึงเก็บไว้ นอกจากนั้นเขายังพบขวดโหลจำนวนมากที่เก็บสมองมนุษย์ไว้ ซึ่งในตอนนั้นฮันซอจุนกลับมาทำการทดลองอีกครั้ง และพ่อแม่ของโกมูจินก็คือเหยื่อรายสุดท้ายของเขา

ต่อมาบารึมได้รู้ว่าชเวยองชินคือคนที่ขอร้องให้ซอจุนผ่าตัดสมองให้เขา เพราะเขาคือศัลยแพทย์ฝีมือดีจากวิดีโอเทปที่พีดีชเวส่งไปให้เธอ ชเวยองชินคือหัวหน้าเลขาประจำทำเนียบซึ่งต้องการหาชื่อเสียงให้ตนเองสำหรับการเลือกตั้งประธานาธิบดีครั้งหน้า เธอจึงต้องการช่วยชีวิตบารึมที่เป็นฮีโร่ของประชาชน ในตอนแรกซอจุนปฏิเสธคำขอร้องของเธอ และตอนนี้เธอก็ยังสงสัยว่าทำไมซอจุนถึงเปลี่ยนใจ

ซอจุนรู้แล้วว่าพีดีชเวก็คือพัคฮยอนซูลูกสาวของผู้กองพัคดูซอก ที่เขาเคยสั่งให้เธอช่วยอัดวิดีโอในห้องแล็บตอนนั้น และเหตุผลที่เธอทำรายการสารคดี ก็เพื่อที่จะมาขอสัมภาษณ์และฆ่าเขานั่นเอง

เมื่อบารึมรู้ว่าโกมูจีขอมอบตัวคดีฆาตกรรมอูแจพิล เขาจึงไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดในโรงพยาบาลที่เกิดเหตุและพบว่าฆาตกรที่แท้จริงนั้นก็คือจองมันโฮหนึ่งในอาสาสมัครคนสนิทของแจพิลนั่นเอง เพราะแจพิลคือคนที่ฆ่าลูกสาวของเขา ผู้กองพัคดูซอกเข้าใจผิดมานานว่าหลุมศพของลูกสาวจองมันโฮคือหลุมศพของพัคฮยอนซู ต่อมาโกมูจีจึงได้รับการปล่อยตัว

อาการทางสมองของบารึมค่อยๆ กำเริบขึ้นทีละนิด เขาเริ่มวาดภาพการฆาตกรรมโดยที่ไม่รู้ตัว เมื่อกลับถึงบ้านและเห็นรูปตอนอนุบาลที่น้าสาวเอามาให้ดู บารึมจึงโล่งใจที่เขาไม่ใช่หนูน้อยเสื้อเหลืองที่โยนหนูใส่กรงงู บารึมรำคาญเสียงแมวที่เขาเพิ่งเก็บมาเลี้ยงและกำลังทำร้ายมัยแต่ทว่ามูจีมาหาซะก่อนในสภาพเมามายและโวยวายที่บารึมช่วยเขาออกมา เพราะเขาต้องการไปฆ่าซอจุนในคุก สายตาและอารมณ์ของบารึมเกรี้ยวกราดจากเดิม และชกต่อยกับมูจี มูจีพลาดท่าถูกบารึมบีบคอจนสลบไป จากนั้นบารึมจึงใช้ก้อนหินทุบมูจีจนเลือดสาด ในขณะที่บงอีเห็นเหตุการณ์อยู่ด้านนอก