สปอยล์ Mouse ตอนที่ 12

บารึมเกือบจะฆ่าหนูน้อยฮุนซอกที่บ้านของเขา แต่เขาโดนแมวข่วนซะก่อน จากนั้นบารึมจึงไปฆ่าแมวตัวนั้น แม่ของฮุนซอกรีบมารับลูกชายกลับบ้านด้วยท่าทางวิตกกังวล แม่ของคังด๊อกซูผูกคอตายพร้อมจดหมายลาตาย เพราะละอายใจในการกระทำผิดของลูกชายตัวเอง

ก่อนหน้านั้นบารึมไปขโมยมีดของคุณยายบงอีในห้องเก็บหลักฐาน และตัดอวัยวะเพศของด๊อกซูเพื่อแก้แค้นแทนบงอีและคุณยาย ก่อนที่จะลากร่างของเขาไปทิ้งไว้ที่เกิดเหตุเดียวกันกับเมื่อสิบสองปีก่อน

หลังจากฆ่าคังด๊อกซูแล้ว บารึมรู้สึกดีและสดชื่นราวกับได้ชาร์จแบตให้ตัวเอง เช้าวันต่อมาเจ้าหน้าที่ตำรวจไปยังที่เกิดเหตุ เมื่อมองจากลักษณะศพของคังด๊อกซูแล้ว โกมูจีคิดว่าคนร้ายคือไซโคปาธเหมือนกับซองโยฮัน

ในคืนเกิดเหตุ พีดีชเวเป็นคนพาบงอีส่งโรงพยาบาล และซ่อนมีดกับเสื้อผ้าที่เปื้อนเลือดของเธอไว้ ในตอนนั้นพีดีชเวคิดว่าบงอีคือฆาตกรที่ฆ่าด๊อกซู พีดีชเวสังเกตพฤติกรรมของบารึมที่คล้ายกับซองโยฮัน ขณะที่เขาอยู่กับเธอตามลำพัง

บงอียังคงบาดเจ็บสาหัส และเข้าใจผิดว่าโกมูจีคือคนที่ฆ่าคังด๊อกซู มูจีเพิ่งนึกออกว่าคนที่ตีหัวเขาในคืนนั้นมีสัญลักษณ์โอแซดที่นิ้วมือ และกระเป๋าสตางค์ของเขาหายไป บารึมทำความสะอาดมีดของคุณยายและนำกลับมาไว้ที่ห้องเก็บหลักฐานตามเดิม

บารึมติดตามการสืบสวนอย่างใกล้ชิดเพราะกังวลว่าในคืนเกิดเหตุมีใครที่เห็นหน้าเขาบ้าง ท่านประธานาธิบดีและเลขาชเวยองชินแวะมาที่สถานีตำรวจมูจินเพื่อติดตามคดี มูจีอธิบายพฤติกรมของฆาตกรไซโคปาธ ขณะที่ชเวมยองชินจับตาดูบารึมที่เขามีท่าทางอึดอัดอยู่ตลอดเวลา

ในเบื้องต้นตำรวจคิดว่าฆาตกรคือบงอี จากรอยไหม้ที่คังด๊อกซูถูกช๊อตด้วยเครื่องช๊อตไฟฟ้าซึ่งสายสืบชินเคยนำไปให้เธอ โกมูจีไม่เชื่อและพยายามทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอจนสำเร็จ

มูจีและบารึมไปสอบปากคำหนูน้อยยูนา เธอให้การว่าในคืนนั้น ขณะที่เข้าไปแอบคังด๊อกซูในตู้เหล็ก มีชายคนหนึ่งเดินมาล็อกประตูจากด้านนอก เธอไม่เห็นหน้าเขา แต่รู้ว่าหลังจากนั้นเขาคือคนที่นำรองเท้าของเธอมาวางไว้ให้ ยูนาไม่ยอมเล่ารายละเอียดทั้งหมด เมื่อเห็นรอยแมวข่วนที่มือของบารึม

บารึมขโมยธนบัตรจากโต๊ะทำงานของมูจีที่บงอีเคยให้ไว้เพื่อเป็นค่าจ้างฆ่าคังด๊อกซู เพราะเขาตัดสินใจที่จะรับหน้าที่นี้เอง แต่เขาพลาดทำหล่นในที่เกิดเหตุโดยไม่รู้ตัว บงอีได้รับบาดเจ็บในคืนเกิดเหตุ ได้ขอร้องพีดีชเวให้เก็บไว้ เพราะเกรงว่าจะเป็นหลักฐานมัดตัวโกมูจี ต่อมาพีดีชเวจึงคืนธนบัตรให้บงอีหลังจากที่เธอออกจากโรงพยาบาลแล้ว

สายสืบชินเห็นมูจีดูเทปสอบปากคำหนูน้อยยูนาอีกครั้ง เขาจึงบอกว่าพฤติกรรมของยูนาในเทปคืออาการของเด็กที่กำลังโกหกอะไรบางอย่าง มูจีจึงกลับไปถามเธออีกครั้ง แต่ยูนาไม่ยอมบอกอะไร เขาจึงอยากให้บงอีมาคุยกับเธอ บารึมซึ่งกำลังระแวงว่ายูนาเห็นหน้าเขาในคืนเกิดเหตุ เขาจึงหาวิธีไม่ให้บงอีและยูนาได้พบกัน จึงบอกผู้กองคังกีฮยอกว่าเสื้อผ้าของบงอีที่ใส่มาโรงพยาบาลต่างจากที่เธอใส่ในภาพจากกล้องหน้ารถของพีดีชเว ต่อมาพีดีชเวจึงยอมมอบหลักฐานให้ตำรวจ เพราะเป็นห่วงอนาคตของลูกน้อยของเธอ

แม่ของยูนาตัดสินใจจะย้ายไปอยู่ที่อื่นเพราะรำคาญนักข่าว ขณะที่ยูนากำลังเก็บของอยู่นั้น บารึมมาถามเธออีกครั้ง ซึ่งเธอบอกว่าจำรอยแผลแมวข่วนที่มือของเขาได้ บารึมเกิดความระแวง จึงถือก้อนอิฐและเดินตามเธอไป มูจีกลับมาที่บ้านของยูนาอีกครั้ง แต่ไม่มีใครอยู่ที่นั่นแล้ว

สายสืบชินพบหลักฐานทั้งหมดในน้ำ ซึ่งคนร้ายใช้เสื้อกันฝนห่ออาวุธและโยนทิ้ง หลังจากพิสูจน์ดีเอ็นเอแล้ว ไม่พบว่าเป็นของบงอีแต่เป็นของใครบางคน ต่อมามูจีบอกบารึมว่าเขาไม่รู้ว่าจะเข้าใจสถานการณ์นี้อย่างไรดี