สปอยล์ Mouse ตอนที่ 17
บารึมจำเรื่องราวในวัยเด็กได้แล้วว่าครอบครัวของเขาถูกฆ่าครัว แจฮีน้องสาวคนเล็กหายตัวไป และตัวเขาเองก็ถูกไว้ชีวิต ซงซูโฮคือเหยื่อรายแรกที่เขาฆ่าเพื่อแก้แค้นให้ครอบครัว ก่อนแม่ตาย เธอบอกว่าเขาเป็นเด็กที่มียีนส์พิเศษเหมือนกับเด็กอีกคน
จีอึนเห็นรูปผู้ชายในแฟ้มงานของพีดีชเว และจำได้ว่าเขาคือคนที่ช่วยเธอไว้ขณะที่ท้องแก่และโดนทำร้าย ซึ่งบอกให้เธอเก็บเด็กไว้
มูจีเห็นรูปเด็กที่ซ่อนอยู่ในอัลบั้มของซองซูโฮและเข้าใจผิดว่าเด็กคนนั้นคือซองโยฮัน เขาจึงไปสืบข้อมูลที่โรงเรียนประถม คุณครูบอกว่าเขาไม่ใช่ซองโยฮันแต่คือจองแจฮุน
บารึมกลับไปที่บ้านเก่าและพบเพื่อนบ้านเก่าแก่ที่นั่น เธอเล่าว่าในวันที่ซองโยฮันถูกยิง เขาก็แวะมาที่นี่เหมือนกันและถามถึงแจฮีน้องสาวคนเล็กที่หายตัวไป เธอเข้าใจผิดว่าเขาคือจองแจฮุน แต่เขาปฏิเสธว่าไม่ใช่
บารึมสืบหาข้อมูลน้องสาวที่หายตัวไปในปี 2005 เธอเป็นโรคซาวองก์ซินโดรมซึ่งสามารถจดจำทุกสิ่งที่ได้ยิน แต่ทว่าเจ้าหน้าที่ไม่พบบันทึกข้อมูลของเธอ เขาจึงไปอีกที่หนึ่งและบังเอิญเจอมูจีซึ่งกำลังไปหาข้อมูลของจองแจฮุน เขารู้เพียงว่าแจฮุนไปอยู่กับน้าสาวซึ่งไม่สามารถติดต่อได้และเลขบัตรประจำตัวของแจฮุนก็หมดอายุไปแล้ว บารึมซึ่งฟังอยู่ด้วยสงสัยว่าตอนนี้ตัวเองกำลังใช้เลขบัตรประชาชนของใคร มูจีแปลกใจที่เจอบารึม แต่บารึมอ้างว่ามาสืบคดีของนาชีกุก เพราะอยากรู้ว่าซองโยฮันมีผู้สมรู้ร่วมคิดหรือไม่ มูจีบอกว่าเขาได้รูปเด็กมาจากอัลบั้มของซองซูโฮ ซึ่งมีรอยสักอักษรโอซี และคิดว่าซูโฮน่าจะเกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมครอบครัวของเด็กคนนี้
บารึมสงสัยว่าแม่รู้ได้อย่างไรว่ายังมีเด็กอีกคนที่เป็นไซโคปาธ เขาจึงไปถาม ดร.แดเนียล ซึ่งบอกว่าในตอนนั้นพัคมินกยูผู้เป็นพ่อได้ร่วมงานวิจัยกับเขา หลังจากตรวจยีนส์พันธุกรรมของเด็กในท้อง ดร.แดเนียลจึงแนะนำให้คิมฮีจองภรรยาของพัคมินกยูทำแท้ง แต่ไม่คิดว่าเธอจะเก็บเด็กคนนี้ไว้ ซึ่งก็คือบารึม
มูจีวางแผนกับสายสืบอีและคังอีฮยอกเพื่อจับผิดสายสืบอี แต่สายสืบอีลบรอยสักโอซีที่หน้าอกไปแล้ว โดยอ้างว่าเป็นชื่อแฟนเก่าที่เพิ่งเลิกกัน สายสืบอีไม่ยอมรับทุกอย่างที่มูจีกำลังสงสัย จากนั้นเขาก็โทรหาใครบางคน ต่อมามูจีรู้ว่านั่นคือหมายเลข
ของกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มูจีขอให้เรื่องนี้รู้กันแค่สามคน แม้แต่บารึมก็ไม่ควรให้รู้ เพราะเขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล
บารึมเข้าใจผิดว่าซองโยฮันเป็นสมาชิกขององค์กรโอซี และสงสัยว่าทำไมถึงพยายามฆ่าเขาซึ่งต่างจากสมาชิกคนอื่นและซงซูโฮที่ฆ่าแม่เพื่อช่วยชีวิตเขา ซองโยฮันต้องการช่วยหนูน้อยฮันกุกแทนที่จะช่วยเขาจัดการศพของเด็กเพื่อปกปิดความผิดให้เขา ตอนที่โยฮันถูกยิงเขาพยายามจะบอกอะไรกันแน่
บารึมปวดหัวและมีเลือดกำเดาไหล เขารู้ตัวว่าจะอยู่ได้อีกไม่นาน จึงพยายามผลักไสบงอีและยอมรับว่าฆ่าคังด๊อกซูเพื่อเธอ บารึมอ้างว่าเธอเป็นต้นเหตุที่ทำให้เขากลายเป็นฆาตกร
บารึมรู้ว่าโทรศัพท์ของตนเองถูกดักฟังและต้องการตามล่าสมาชิกโอซี จึงแกล้งลืมโทรศัพท์ไว้ที่สำนักงานของ ดร.แดเนียล และใช้อีกเบอร์โทรเข้าไปเพื่อล่อคนเหล่านั้นให้ไปที่นั่น แต่เขาวางแผนให้ ดร.แดเนียลย้ายออกจากที่นั่นไว้ล่วงหน้าแล้ว
ดร.แดเนียลลืมรูปถ่ายคู่กับน้องสาวไว้ที่นั่น บารึมอาสาจะไปหาให้ ในรถบรรทุกของขนย้ายบารึมพบโทรศัพท์ที่โยฮันใช้ติดต่อกับ ดร.แดเนียล เมื่อเปิดฟังข้อความเสียงที่โยฮันให้คิมจุนซองสืบเรื่ององค์กรโอซี บารึมจึงรู้ว่าโยฮันไม่ใช่สมาชิกโอซีอย่างที่เขาคิด นอกจากนั้นเขายังพบไดอารี่ที่หายไป เมื่อเปิดอ่านถึงเรื่องราวในวัยเด็กที่มีนักเรียนใหม่คนหนึ่งเรียนเก่งกว่าและคอยช่วยเหลือเขา แต่ไม่รู้ตัวว่ามีคนสะกดรอยตาม บารึมจึงเริ่มสืบเรื่องราวของเด็กคนนั้น
โอมีซุนให้สัมภาษณ์กับพีดีชเว เธอยอมรับว่าเคยอยากตายหลายครั้งตั้งแต่ซงซูโฮลูกชายของเธอถูกฆ่าอย่าโหดเหี้ยม แต่ซองโยฮันคือคนที่ทำให้เธอค่อยๆทำใจได้และอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป
บงอีต้องการไปขอโทษพีดีชเวและได้พบจีอึนโดยบังเอิญขณะที่เธอกำลังเลี้ยงลูกของพีดีและเลี้ยงหมาของตัวเองด้วย บงอีจึงอาสาพาหมาไปเดินเล่นให้ก่อน จากนั้นจีอึนจึงชวนบงอีไปกินข้าวที่บ้านเพื่อเป็นการตอบแทน บงอีจำได้ว่าหมาตัวนั้นมีตำหนิที่หน้าคล้ายกับหมาที่เธอเจอในวันที่ถูกคังด๊อกซูทำร้าย บงอีเห็นรูปลูกชายของจีอึนถ่ายคู่กับหมาตัวนั้น ต่อมาจึงรู้ว่าเขาคือซองโยฮันที่ช่วยชีวิตเธอไว้ในคืนนั้น บงอีสับสนว่าโยฮันในตอนนั้นเป็นเด็กจิตใจดีแล้วทำไมถึงฆ่าคุณย่าของเธอ
มูจีพบรถเก๋งของคนที่ทำร้ายเขา แต่เมื่อไปถึงชายคนนั้นถูกฆ่าตายไปแล้ว กล้องวงจรปิดและโทรศัพท์มือถือหายไป แต่เขาพบอุปกรณ์เก็บข้อมูลบางอย่าง และเมื่อเปิดดูจึงเห็นคลิปภาพของบารึมขณะที่ออกไปฆ่าคังด๊อกซู
บารึมสืบข้อมูลของเด็กคนนั้นจึงรู้ว่าคือซองโยฮันที่เคยช่วยทำแผลให้เขาตอนเด็ก แบบประเมินที่คุณครูเขียนไว้ว่าโยฮันเป็นเด็กหมกมุ่นก็คือเขารู้ตัวว่ามีคนสะกดรอยตาม ทั้งบารึมและโยฮันถูกสะกดรอยตามเหมือนกันตั้งแต่ตอนเป็นเด็ก เมื่อเห็นหนูทดลองสองตัวในห้องนั้น บารึมจึงถามคุณครู เธอบอกว่าพวกมันคือหนูทดลอง ทำให้บารึมได้คำตอบแล้วว่าสิ่งที่โยฮันพยายามจะบอกตอนที่ถูกยิงก็คือพวกเขาทั้งคู่คือหนูทดลอง