สปอยล์ Flower of Evil ตอนที่ 3

ย้อนไปเมื่อปี 2008 จีวอนเอาเบียร์ที่ร้านของเธอไปหาอีซองที่เวิร์กชอป และชวนคุยเรื่อยเปื่อย จากนั้นก็ถ่ายรูปเขาขณะทำงาน เพื่อไปลงมินิโฮมเพจ ทำให้ฮีซองไม่พอใจ ทั้งยังต่อว่าเธอที่ถามประวัติของเขาสารพัดและสืบหาเบอร์โทรของเขาจากร้านค้าข้างๆอีก เพราะเขาระแวงว่ามีคนสั่งให้เธอคอยติดตามเขา จีวอนไม่เข้าใจและหวาดกลัวสายตาคู่นั้น จึงรีบลบรูปทิ้ง เธอหยิบเบียร์มาดื่มและบอกว่า ชอบเขา ฮีซองมีสีหน้าและแววตาที่เรียบเฉย สั่งไม่ให้เธอมาที่นี่อีก

--------------------

จีวอนแปลกใจที่เห็นแบคฮีซองกลับมาตอนดึกในชุดกันฝนสีดำ เขาอ้างว่านอนไม่หลับจึงไปทำงานที่เวิร์กชอปและออกไปซื้อเบียร์ เมื่อเห็นเบียร์ จีวอนจึงเท้าความถึงครั้งแรกที่เธอบอกชอบเขา และถามว่าทำไมตอนนั้นเขาถึงได้เกลียดเธอนัก ฮีซองอ้างว่าไม่ได้เกลียดเพียงแต่อึดอัดที่มีคนมาบอกชอบก่อน

ฮีซองนำคิมบับไปป้อนนักข่าวคิม และบอกว่าซื้อมาจากแถวบ้านของเขา และมันจะเป็นอาหารมื้อสุดท้ายตอนที่ชันสูตรศพ จากนั้นฮีซองพยายามจะกรอกยานอนหลับ แต่มูจินขัดขืนจนแก้วหล่นแตก และตะโกนขอความช่วยเหลือจากชาจีวอน โดยบอกว่าฆาตกรโทฮยอนซูอยู่ที่นี่ มูจินขอให้ฮีซองหรือโทฮยอนซูไว้ชีวิต และเขาจะยอมทำตามทุกอย่าง

ฮีซองจึงให้มูจินอ่านสิ่งที่อัปโหลดไว้เมื่อปี 2011
ซึ่งเป็นเรื่องราวที่ …
นักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่งต้องการเป็นนักเขียนซึ่งเคยช่วยคนที่ก่ออาชญากรรมเอาไว้โดยที่ไม่รู้ว่าผิดกฎหมาย เธอกำลังเตรียมตัวจะเป็นนักเขียน แต่หากคนอื่นรู้อดีตของเขา จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเกิดว่ามีคนตายเพราะเขา….เมื่อมูจินอ่านถึงตรงนี้ ฮีซองใช้มือกดเส้นเลือดที่คอของเขาและถามว่าเรื่องนี้หมายถึงตัวมูจินเองใช่ไหม และถามถึงคลิปที่มูจินเขียนไว้ว่า เขาแค่ทำตามคำสั่ง…มูจินปฏิเสธว่าไม่รู้เรื่อง แต่ฮีซองยังคงระแวงว่ามูจินมีคลิปการฆาตกรรม มูจินจึงบอกว่าเขาจะไม่บอกใครและยอมสาบานด้วยชีวิตของแม่ มูจินร้องขอให้ฮีซองปล่อยเขาไป ฮีซองไม่ต้องการคำสาบานแต่อยากได้หลักประกัน เพราะเขาไม่เชื่อใจใคร

จีวอนไปดูสถานที่เกิดเหตุ หลังจากที่นัมซุนกิลถูกฆาตกรรมเมื่อตอนเช้ามืด และประหลาดใจที่สภาพศพเหมือนกับคดีฆาตกรรมต่อเนื่องเมื่อสิบแปดปีก่อน และเล็บหัวแม่มือก็หายไปด้วย และยิ่งแปลกใจกว่านั้นเมื่อเห็นชายในชุดกันฝนสีดำจากกล้องวงจรปิด ซึ่งเหมือนกับสามีของเธอ นัมซุนกิลผู้ตายเป็นเด็กกำพร้า มีภรรยาท้องหกเดือน และโทรศัพท์คุยกับนักข่าวคิมมูจินเป็นคนสุดท้ายเมื่อวานนี้ตอนห้าโมงเย็น แต่ตอนนี้ไม่สามารถติดต่อนักข่าวคิมได้ จากนั้นหัวหน้าอูชอลจึงกระจายงานให้สายสืบแต่ละคน

คิมมูจินพยายามหาทางหนี โดยใช้เศษแก้วตัดเชือกที่รัดข้อมือ ขณะที่แบคฮีซองไปที่ห้องของมูจินเพื่อค้นหาคลิปการฆาตกรรมในโน๊ตบุ้ค แต่ไม่มีคลิปดังกล่าว นอกจากคลิปที่โทแฮซูน้องสาวของเขาอวดห้องศิลปะของเธอ ฮีซองจึงรู้ว่าโดนมูจินหลอก เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูและรู้ว่าเป็นจีวอน ฮีซองจึงแอบไปหลบอยู่นอกระเบียง จีวอนสั่งให้เจ้าหน้าที่งัดประตูเข้ามาแต่ไม่พบมูจิน เธอสังเกตว่าโน๊ตบุ้คยังอุ่นๆ และผ้ารองขาเก้าอี้ก็เป็นเสื้อใหม่ที่ยังไม่ได้แกะป้ายออก จึงคิดว่ามีคนเข้ามาที่นี่และเริ่มค้นหาอีกครั้ง จนกระทั่งพบกระถางต้นไม้แตก จีวอนกำลังจะเปิดม่านดูตรงที่ฮีซองแอบอยู่ ทันใดนั้นเองฮีซองจึงแกล้งโทรไปหาเธอ ทำให้จีวอนต้องเดินกลับไปรับโทรศัพท์ ฮีซองออกอุบายว่ามูจินมาหาเขา แต่ตอนนี้ออกไปเอาโทรศัพท์ที่รถ จีวอนจึงฝากฮีซองให้บอกมูจินให้รีบไปพบเธอที่สถานี จีวอนกำลังจะออกไปจากห้องแต่ยังไม่ได้วางสาย และบังเอิญได้ยินเสียงเด็กตะโกนจากด้านล่างแว่วเข้ามาว่าเห็นขโมย ซึ่งเขามองขึ้นมาเห็นฮีซองเกาะอยู่ข้างตึก จีวอนกำลังย้อนกลับไปดูที่ระเบียงด้านหลังอีกครั้ง แต่ฮีซองรีบพูดขัดจังหวะว่าเขาไม่สบายเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเธอ

เมื่ออิมโฮจุนและจีวอนกลับออกไปแล้ว ฮีซองจึงกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง จนกระทั่งพบคลิปบางอย่างในกล้องถ่ายวิดีโอและนำเทปนั้นไป จากนั้นจึงรีบนั่งแท็กซี่เวิร์กชอป คิมมูจินซึ่งหลุดจากการมัดแล้ว เมื่อฮีซองเดินลงมา จึงเกิดการต่อสู้ขึ้น แต่มูจินในสภาพอิดโรยจึงเสียท่าฮีซอง แต่ฮีซองไม่ฆ่าเขาและบอกว่า ตอนนี้ตำรวจกำลังตามหาเขาอยู่ เพื่อไม่ให้จีวอนสงสัย ฮีซองจึงบอกมูจินให้รีบไปหาตำรวจ มูจินขู่ว่าจะบอกตำรวจทุกอย่าง แต่ฮีซองก็ขู่มูจินเช่นกันว่า หากเขาเผยแพร่คลิปที่อยู่ในเทปวิดีโอ มูจินก็จะไม่ได้เป็นนักข่าวหรืออยู่ในประเทศนี้ได้อีกต่อไป และถ้าตอนนั้นมูจินเลือกทางอื่น คดีฆาตกรรมต่อเนื่องก็คงจบไปแล้ว มูจินจึงยอมทำตามที่ฮีซองบอก
จีวอนเป็นห่วงสามีที่ไม่สบาย จึงแวะมาที่บ้านก่อน และแปลกใจที่คนข้างบ้านบอกว่าช่วงนี้ฮีซองปิดร้านบ่อยๆ เมื่อเปิดประตูเข้าไป เธอตกใจที่เห็นรอยแผลบนหน้าของฮีซอง จากนั้มูจินก็เดินตามฮีซองออกมา และแกล้งบอกว่าเขากำลังจะไปหาเธอที่สถานี เมื่อทำแผลให้ฮีซองแล้ว จีวอนจึงบอกมูจินว่านัมซุนกิลถูกฆ่าตายเมื่อตอนเช้ามืด จากนั้นจีวอนจึงพามูจินไปที่สถานี


สายสืบชเวได้เบาะแสจากกล้องวงจรปิด ในคืนที่ฮีซองเรียกแท็กซี่หลังจากก่อเหตุฆาตกรรม เขาจึงโทรหาพัคคยองชุนซึ่งเป็นคนขับรถคันนั้น พัคคยองชุนยินดีมาให้ปากคำในฐานะพยาน
มูจินและเจ้าหน้าที่ตำรวจ นั่งฟังคลิปเสียงสุดท้ายของนัมซุนกิลพร้อมกับดูคลิปภาพการฆาตกรรม จีวอนถามมูจินว่าโทฮยอนซูเป็นใคร เขาตอบเพียงว่าเป็นคนบ้านเกิดเดียวกัน และเป็นลูกของโทมินซอกฆาตกรต่อเนื่อง โทฮยอนซูรู้จักนัมซุนกิลก็เพราะเคยทำงานที่ร้านอาหารจีนด้วยกัน ส่วนเรื่องที่โทฮยอนซูฆ่าคนตามแบบพ่อ ก็เป็นเพียงข่าวลือเท่านั้น โทฮยอนซูเป็นคนแปลกๆและต่อต้านสังคม หากโกรธใครก็จะต้องแก้แค้นให้ได้

ภรรยาของนัมซุนกิลบอกจีวอนว่า โทฮยอนซูมักจะโทรมาขู่สามีของเธอทุกๆเช้ามืด พัคคยองชุนคนขับรถแท็กซี่ให้การกับสายสืบชเวว่า ในคืนนั้นคนร้ายนั่งรถของเขาและบอกให้รอประมาณสามสิบนาที่ จากนั้นคนร้ายก็กลับมา เมื่อเขาถามถึงอาชีพ คนร้ายตอบว่าทำอาชีพเดียวกับพ่อ
มูจินกลับมาที่ห้องของตัวเอง และรู้สึกสับสนว่าโทฮยอนซูคือคนร้ายที่ฆ่านัมซุนกิลหรือไม่ เมื่อหัวหน้าข่าวพูดถึงคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่น่าจะเกี่ยวข้องกับคดีนัมซุนกิล มูจินจึงตอบว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ ทันใดนั้นเขาจึงมีความคิดที่จะช่วยฮีซอง เพราะในคืนเกิดเหตุเวลาตีสาม ฮีซองยังอยู่กับเขาที่ห้องใต้ดิน

ระหว่างที่รอเจ้าของร้านอาหารจีน จีวอนสะดุดตารูปเมนูซุปปลาพอลแล็คที่ฮีซองเคยทำให้เธอกิน เจ้าของร้านให้การว่าซุนกิลและฮยอนซูเคยทำงานกับเขาสามปี เขาจ่ายเงินเดือนให้ฮยอนซูเป็นเงินสด เพราะไม่มีบัตรประชาชน จึงไม่มีสมุดบัญชี เจ้าของร้านได้เงินจากนัมซุนกิลจำนวนสิบล้านสำหรับสูตรอาหารและช่วยเปิดร้านให้ เจ้าของร้านบอกว่าฮยอนซูเป็นคนแปลกๆ และเคยหัวเราะเยาะตอนที่เขาเดินสะดุด และลาออกไปโดยไม่บอกลาสักคำ

ฮีซองมองแผลเป็นที่นัมซุนกิลเคยทำร้ายเขา ในคืนนั้นฮีซองเกิดภาพหลอน และเห็นโทมินซอกพ่อของตัวเองบอกให้ฆ่าซุนกิล แต่เขาไม่ทำ และวิ่งหนีไปจนถูกรถชน

มูจินไปหาฮีซองที่บ้านและคุยกันเรื่องโทฮยอนซูในข่าว อึนฮาจึงถามพ่อว่าโทฮยอนซูเป็นใคร ฮีซองจึงพามูจินออกมาคุยด้านนอก และยืนยันว่าเขาไม่ใช่ฆาตกรที่ฆ่าซุนกิล มูจินจึงบอกฮีซองให้ร่วมมือกันตามหาฆาตกร เพื่อประโยชน์ทั้งสองฝ่าย ฮีซองจะได้ล้างมลทินและพ้นจากการไล่ล่าของตำรวจ ส่วนเขาก็จะได้ข่าวใหญ่ ฮีซองใช้ความคิดและอยากจะรู้ว่าฆาตกรคือใครกันแน่
ในคืนเกิดเหตุ หลังจากที่ฆ่านัมซุนกิลและนำภาพข่าวมาแปะไว้ในสถานที่ลับแห่งหนึ่ง ฆาตกรมีอาการไอเรื้อรังและหยิบยาขึ้นมากิน โทรศัพท์ของเขา มีสายคล้องที่มีรูปปลาอยู่ที่ด้านหลัง
จีวอนสรุปคดีคร่าวๆว่าโทฮยอนซูหายตัวไปในปี 2005 และจู่ๆนัมซุนกิลก็โผล่มาพร้อมกับเงินจำนวนสิบล้านวอน จากนั้นซุนกิลก็กลัวฮยอนซูจนวินาทีสุดท้ายที่โดนฆ่าตาย ทั้งสองคนนี้แตกคอกันเพราะเรื่องเงิน สายสืบชเวแปลกใจว่าฮยอนซูใช้ชีวิตอย่างไร ในเมื่อไม่มีบัตรประชาชน บัตรเครดิตและมือถือ หรือประวัติการโอนเงินใดๆ เลย

กงมีจาตบหน้าฮีซองเพราะไม่พอใจที่เห็นข่าวฆาตกรรมนัมซุนกิล เพราะคิดว่าเขาเป็นคนทำ เธอบอกว่าถ้ารู้ว่าจะทำเรื่องเดือดร้อนแบบนี้ ก็คงไม่เอามาเป็นแบคฮีซองหรอก แต่เขาบอกว่าไม่ได้ทำและกำลังตามหาตัวฆาตกรเช่นกัน ขณะที่แบคมันอูกลับมาบ้าน เขาเข้าไปในห้องลับ ซึ่ง “แบคฮีซอง” ลูกชายของเขา นอนเป็นเจ้าชายนิทราอยู่