สปอยล์ Flower of Evil ตอนที่ 11
ในวันที่คลอดอึนฮา จีวอนร้องไห้ด้วยความตื้นตันดีใจที่ได้เห็นหน้าลูก แต่ฮยอนซูกลับเป็นกังวลกลัวว่าลูกจะไม่ชอบเขา ฮยอนซูไม่เข้าใจที่เห็นอึนฮาร้องไห้ จีวอนจึงอธิบายว่าลูกอาจจะมีความรู้สึกเหมือนพวกเขา เพียงแต่ยังพูดไม่ได้
---------------------------------------------------------------------
โทแฮซูหาข้อมูลสายรัดข้อมือสีเขียว ซึ่งเป็นของที่ระลึกในวันเปิดพิธีของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยอิลชิน และมีแพทย์อาสาสมัครจำนวนมาก โดยมีแบคมันอูเป็นประธานในพิธี แฮซูจึงคิดว่าจะขอความช่วยเหลือจากเขา
สายสืบชเวต้องการรู้ความจริงจากจีวอนที่เธอปิดบังเรื่องโทฮยอนซู เธอจึงบอกว่าเริ่มรู้ระหว่างที่ทำคดีพัคคยองชุน และโทฮยอนซูก็ไม่รู้ตัวว่าเธอรู้ความจริงแล้ว สายสืบชเวอยากให้จีวอนทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรเลย เพราะเขามีหลักฐานเพียงพอที่จะจับฮยอนซู ในฐานะที่ปลอมเป็นแบคฮีซอง แต่จีวอนอธิบายว่าพ่อแม่ของแบคฮีซองยินยอมให้โทฮยอนซูใช้ตัวตนของลูกชายตนเอง จีวอนคุกเข่าขอร้องสายสืบชเว โดยเอาชีวิตของเธอเป็นเดิมพัน เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของสามี ว่าเขาไม่เคยทำร้ายใคร สายสืบชเวไม่ต้องการให้จีวอนใช้ความรู้สึกที่มีต่อสามีในการทำงาน จึงขอให้เธอถอนตัวจากภารกิจจับแก๊งค้ามนุษย์ในคืนนี้ และเช้าวันรุ่งขึ้นเขาก็จะจับโทฮยอนซู
ระหว่างการประชุมวางแผนจับคนร้าย สายสืบชเวอ้างกับหัวหน้าอีอูชอลว่า จีวอนติดธุระด่วนเพราะลูกไม่สบาย เธอจึงต้องถอนตัวจากคดีนี้ แต่จีวอนเดินเข้ามาบอกว่าตอนนี้ลูกอยู่กับคุณยายและอาการดีขึ้นแล้ว
ฮยอนซูอธิบายแผนการให้มูจินฟัง โดยบอกว่าเขาติดเครื่องดักฟังไว้ในกระเป๋าเงิน และเขาจะเปิดสัญญาณเครื่องหลังจากที่ประธานยอมได้รับเงินแล้ว เมื่อได้ข้อมูลสถานที่นัดพบจุดที่สองขอให้มูจินโทรบอกตำรวจทันที เพราะลูกน้องของประธานยอมจะนำตัวเหยื่อไปที่นั่น
ฮยอนซูนำเงินเข้าไปให้ประธานยอม และเปิดสัญญาณเครื่องดักฟังตามที่บอกมูจิน เมื่อรู้สถานที่นัดพบจุดที่สองแล้ว มูจินจึงรีบโทรแจ้งตำรวจทันที ฮยอนซูไม่ได้รูปและที่อยู่ของผู้สมรู่ร่วมคิด เพราะแบคมันอูโทรมาบอกประธานยอมว่า เขาเสนอเงินให้เป็นสองเท่าเพื่อให้กำจัดโทฮยอนซู ซึ่งเป็นสายให้ตำรวจ จากนั้นประธานยอมจึงสั่งให้ลูกน้องจับฮยอนซูมัดไว้ มูจินได้ยินเหตุการณ์ทุกอย่างผ่านเครื่องดักฟัง
เมื่อวางสายจากประธานยอมแล้ว แบคมันอูเดินออกมาเห็นแบคฮีซองรออยู่ที่หน้าห้องและบอกว่าเขากลัวโทฮยอนซู เพราะคิดว่าฮยอนซูคงไม่ยอมปล่อยตัวตนแบคฮีซอง และคงไม่ปล่อยให้เขารอดแน่ๆ แต่แบคมันอูปลอบลูกว่าไม่ต้องกลัวเพราะเขาจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น
ทันใดนั้นเองโทแฮซูก็มากรดกริ่งหน้าบ้านเพื่อขอพบแบคมันอู โดยบอกว่าเธอคือพี่สาวของโทฮยอนซู แบคฮีซองจึงกลับเข้าไปหลบในห้อง กงมีจาอยากรู้ว่าโทแฮซุรู้ข้อมูลอะไรจากโทฮยอนซูบ้าง เธอจึงบอกว่าน้องชายชมว่าพวกเขาเป็นคนดี แฮซูเล่าเรื่องของผู้สมรู้ร่วมคิดที่ใส่สายรัดข้อมือสีเขียวมางานศพของพ่อ เธอขอให้แบคมันอูช่วยหารายชื่ออาสาสมัครในพิธีวันนั้น เขาไม่ให้เธอคาดหวังอะไรมากนักเพราะมันผ่านมายี่สิบปีแล้ว ระหว่างที่พวกเขาคุยกันอยู่นั้น แบคฮีซองแอบฟังอยู่โดยที่กัดเล็บมือตลอดเวลา ก่อนกลับแฮซูตอบกงมีจาว่า ผู้สมรู้ร่วมคิดไม่มีอะไรโดดเด่นนอกจากเล็บมือซ้ายที่สั้นมาก ราวกับว่าติดนิสัยกัดเล็บ
ทีมอาชญกรรมรุนแรงสองสามารถจับกุมลูกน้องแก๊งค้ามนุษย์และช่วยเหยื่อทุกรายได้สำเร็จ เด็กอ้วนคิมอินซองหนึ่งในเหยื่อได้บอกสายสืบอิมโฮจุนว่า เขาดีใจที่จะได้กลับบ้าน แต่บาร์เทนเดอร์อีแทซอบวิ่งหนีไปได้ และต่อสู้กับสายสืบชเว จีวอนเข้าไปช่วยไว้ได้ทันก่อนที่เขาจะถูกอีแทซอบแทง จีวอนต้องการไปช่วยฮยอนซู เธอจึงบอกสายสืบชเวว่าขอไปจัดการเรื่องบางอย่าง เขาจึงบอกว่าอยากทำอะไรก็รีบทำ เพราะพรุ่งนี้เช้าเขาจะจับโทฮยอนซูแล้ว
มูจินเข้าไปช่วยฮยอนซู แต่โดนลูกน้องของประธานยอมไล่ล่าจนมาถึงที่จอดรถ เขาหลบอยู่ใต้ท้องรถและแอบไลฟ์สด โดยบอกว่าตนเองกำลังตกอยู่ในอันตราย เพราะแฝงตัวเข้ามาเพื่อรายงานข่าวอาชญากรรมองค์กรค้ามนุษย์อยู่ที่ลานจอดชั้นใต้ดินตึกฮักจิน แขวงแจริม หากเขาเป็นอะไรไป ขอให้คนดูช่วยแจ้งตำรวจด้วย ทันใดนั้นเองลูกน้องประธานยอม ก็ลากมูจินออกมาซ้อม ขณะที่ตำรวจกำลังตามมาช่วย
ประธานยอมเตรียมหลบหนีและกำลังทำลายหลักฐานทุกอย่าง โดยราดน้ำมันไว้ทั่วห้อง เพื่อจะเผาไปพร้อมกับฮยอนซูซึ่งถูกมัดอยู่กับตู้เสื้อผ้า แต่จีวอนมาถึงพอดีก่อนที่ประธานยอมจะจุดไฟแช็ค ขณะที่จะใส่กุญแจมือ จีวอนเสียท่าถูกประธานยอมบีบคอ ฮยอนซูทนไม่ได้จึงกระชากเชือกที่มัดจนหลุดและรีบเข้ามาช่วยจีวอนและซ้อมประธานยอมจนสลบ
จีวอนบอกให้ฮยอนซูรีบหนีไปเพราะตำรวจกำลังจะมา และสายสืบชเวต้องการจับเขาเพราะรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาแล้ว เธอขอให้สามีหนีไปที่ที่ไม่มีใครหาเจอแม้แต่ตัวเธอและอย่ากลับมาอีกเด็ดขาด ฮยอนซูตกใจที่จีวอนรู้ความจริงระคนกับความเสียใจที่ต้องหนีจากเธอไป มูจินรีบวิ่งกลับมาช่วยฮยอนซู แต่ได้พบกับจีวอน เขาจึงอ้างว่ามาเก็บข้อมูลเพื่อทำข่าว
ฮยอนซูขับรถไปด้วยความเสียใจและพยายามโทรหาจีวอนหลายครั้งแต่เธอไม่รับสาย จีวอนเองก็เสียใจที่ต้องจากกันเช่นนี้ เธอจึงนั่งแท็กซี่ตามไปและพบเขาจอดรถอยู่ข้างทาง ฮยอนซูร้องไห้เสียใจและขอโทษที่หลอกเธอมาตลอด เขาเองก็เจ็บปวดที่เห็นเธอต้องเจ็บปวด จีวอนร้องไห้กอดเขาและบอกว่าเธอช่วยเขาได้เพียงแค่นี้ ฮยอนซูกอดจีวอนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่อย่างนั้นและบอกว่าเขาอยากกลับบ้าน จีวอนตัดสินใจพาเขากลับโดยบอกว่าอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด
เมื่อกลับถึงบ้านจีวอนสวมกอดสามีเมื่อเห็นเขายังคงร้องไห้หนักมาก ในคืนนั้นเขาเล่าเรื่องราวตอนเป็นเด็กให้เธอฟัง จีวอนแปลกใจที่เห็นเขายังคงใส่นาฬิกาที่เธอซื้อให้ ฮยอนซูจึงตอบว่าใส่แล้วจีวอนจะได้รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน เธอจึงสารภาพว่าเคยตามเขาไปที่ตึกร้างและได้ยินเขาบอกกับพี่สาวว่าไม่เคยรักเธอเลย และไม่รู้ว่าความรู้สึกรักมันเป็นอย่างไร จีวอนจึงบอกเขาว่าทุกสิ่งทุกอย่างและความห่วงใยที่เขามอบให้เธอ มันคือความรัก จากนั้นฮยอนซูจึงพูดออกมาจากปากของเขาเองว่า เขารักเธอ และไม่สนใจว่าพรุ่งนี้เช้าจะเกิดอะไรขึ้น จีวอนจึงขอให้เขาจำไว้ว่า เขายังคงมีความอบอุ่นในตัวเอง
หลังจากที่แฮซูกลับไปแล้ว แบคฮีซองดูเล็บมือตัวเอง และนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตที่ตนเองโทรไปขู่พยานจางยองฮีที่เห็นจองมีซุกถูกลักพาตัวไป รวมทั้งเหตุการณ์ในบาร์ที่เจอกับโทมินซอก กงมีจาเป็นกังวลอย่างมาก แต่สามีบอกให้ใจเย็นๆ เพราะไม่มีหลักฐานใดจะชี้ได้ว่าผู้ชายที่โทแฮซูเห็น คือผู้สมรู้ร่วมคิดของโทมินซอก และมันเป็นแค่คำกล่าวอ้าง กงมีจากลัวว่าแบคฮีซองจะเป็นอันตรายหากโทฮยอนซูรู้เรื่องนี้ แต่แบคมันอูบอกว่าได้กำจัดเขาไปแล้ว แบคมันอูดุลูกที่ไม่เลิกกัดเล็บซะที
ฮีซองเล่าว่า ในคืนนั้นขณะที่ขับรถอยู่ เขากำลังคุยโทรศัพท์กับประธานยอมและรู้ว่า “ผู้หญิงคนนั้น”จำเขาไม่ได้ ทันใดนั้นเองโทฮยอนซูก็วิ่งออกมาจากป่าข้างทาง ทำให้เขาเบรกไม่ทัน แบคฮีซองคิดว่า โทมินซอกแม้จะตายไปแล้ว แต่ก็ส่งลูกชายมากำจัดเขา และสิ่งที่เขาเคยทำก็เป็นเพราะทำตามคำสั่งของโทมินซอกเพราะโดนขู่ว่าหากไม่ทำตาม พ่อแม่ก็จะโดนฆ่า เขาไม่ได้อยากทำแต่เป็นเพราะความกลัว ฮีซองขอให้พ่อกับแม่ช่วยปกป้องเขาด้วย
เมื่อทำแผลเสร็จแล้ว ประธานยอมทำร้ายตำรวจที่ควบคุมตัวเขา และไขกุญแจมือเพื่อหนีออกจากโรงพยาบาล เขาแอบไปนอนอยู่ข้างถนนรวมกับกลุ่มคนจรจัด เมื่อหยิบรูปของผู้สมรู้ร่วมคิดขึ้นมาดู ซึ่งก็คือแบคฮีซองที่นั่งอยู่บนวีลแชร์ เขาจึงคิดวางแผนบางอย่างและบอกตัวเองว่ายังมีโอกาสอีกครั้ง
เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อสายสืบชเวไปรอโทฮยอนซูที่หน้าบ้าน
เธอโทรหาเขาและขอร้องว่าอย่าใส่กุญแจมือสามีของเธอ
และเธอจะเป็นคนพาเขาออกไปพบเอง
สายสืบชเวได้เห็นจีวอนและสามีกุมมือกันแน่นขณะที่ออกมาพบเขา..
