สปอยล์ The Law Cafe ตอนที่ 2

ฤดูใบไม้ผลิ ในปี2006 จองโฮย้ายโรงเรียนและได้พบยูริที่นั่น เขาเป็นเด็กเรียนเก่งและสอบได้ที่หนึ่งตลอดโดยไม่ได้เรียนพิเศษ ยูริปรึกษาปัญหาการเรียนกับจองโฮและพวกเขาก็เริ่มสนิทกันโดยมีฮันเซยอนและโดจินกีอยู่ในกลุ่มด้วย จองโฮเริ่มสนใจยูริและแอบชอบเธอมาตั้งแต่นั้น การแอบรักคนคนหนึ่งมา 17 ปีได้ยังไงน่ะเหรอครับ ต่อให้ไม่เจอเธอ เธอก็โผล่มาทุกที่อยู่ดี การคิดถึงยูริแบบนั้น ก็แอบทรมานและเจ็บปวดอยู่นะ แต่เพราะเราไม่มีเหตุผลให้ทำร้ายกัน ก็เลยสงบสุขและปลอดภัยดี

ยูริยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของจองโฮและย้ายเข้าไปอยู่ที่ตึกของเขา เธอรับสมัครซออึนกังเป็นบาริสตาและแบจุนเป็นพนักงานประจำร้าน จองโฮเข้าไปวุ่นวายกับยูริด้วยความเป็นห่วงโดยอ้างสิทธิของเจ้าของตึกในสัญญาที่เขาทำขึ้น ทั้งคู่มักถกเถียงกันโดยอ้างข้อกฎหมาย ยูริยอมรับเงื่อนไขของจองโฮเพราะเห็นแก่ความเป็นเพื่อน ทั้งที่รู้ว่าสัญญาฉบับนั้นไม่ถูกต้องสมบูรณ์และเป็นโมฆะตั้งแต่แรกแล้ว จองโฮหงุดหงิดและกลับขึ้นไปที่ห้องของตัวเองบนดาดฟ้า เขามองลงมาและเห็นหมอพัคอูจินนำช่อดอกไม้มาให้ยูริเพื่อแสดงความยินดีในการเปิดร้าน

หลังจากปิดร้านในตอนค่ำขณะที่ฝนกำลังตก ยูริได้ยินเสียงแปลกๆ จากห้องด้านบน เธอจึงรีบวิ่งไปหาหมอพัคที่คลินิกซึ่งเขาบอกว่าห้องนั้นไม่มีคนอยู่ โจซอกจุนซึ่งเป็นคนไข้ของหมอพัคได้ยินสิ่งที่ยูริคุยกับหมอ เขาจึงมาหายูริที่ร้านโดยถือค้อนมาด้วย ยูริคิดว่าเขาคือคนร้ายจึงกรีดร้องออกมา จองโฮรีบวิ่งมาช่วยยูริและเกิดการต่อสู้ ยูริจำได้ว่าเขาคือคนไข้ของหมอพัค ซึ่งเขาบอกว่าต้องการมาปรึกษาด้านกฎหมายเพราะเสียงรบกวนจากห้องอาพร์ตเมนต์ชั้นบนที่เขาอยู่ราวกับว่ามีการฆาตกรรมจนทำให้เขานอนไม่หลับมาสามวันแล้ว เมื่อยูริเห็นอาการบาดเจ็บของจองโฮ เธอจึงบอกกับโจซอกจุนว่าขอเวลาอ่านเอกสารและจะไปพบเขาในครั้งหน้า

ยูริประคองจองโฮกลับขึ้นไปที่ห้องและหาเข็มเพื่อช่วยปฐมพยาบาล จองโฮรีบวิ่งมาปิดตู้ที่ยูริกำลังเปิดซึ่งเขาเก็บเอกสารคดีหนึ่งไว้และไม่ต้องการให้เธอรู้ ความใกล้ชิดทำให้พวกเขาหวั่นไหว แม้จองโฮจะรู้ว่ายูริละเมิดกฎที่ขึ้นมาบนห้องของเขาแต่เขาก็รู้สึกสุขใจที่เธอมาดูแลเขา

เช้าวันต่อมายูรินำยาและโจ๊กไปวางไว้ที่หน้าห้องของจองโฮด้วยความเป็นห่วง แต่เขากินไม่ลงเพราะรสชาติของมัน คุณนายชเวอยากให้จองโฮเป็นพ่อสื่อระหว่างยูริกับหมอพัคเพราะเขาอ้างว่าเธอเป็นเพื่อนที่มหาวิทยาลัย จองโฮเริ่มหงุดหงิดเมื่อเห็นหมอพัคเข้าไปที่คาเฟ่ของยูริและขอตามไปพบลูกความคนแรกพร้อมกับเธอ

หมอพัคและจองโฮเป็นทั้งลูกพี่ลูกน้องและเพื่อนสนิท จองโฮตามยูริและหมอพัคไปที่บ้านของโจซอกจุนเพื่อฟังเสียงรบกวนจากห้องชั้นบน เธอจึงแนะนำให้เขาเขียนเรื่องร้องเรียนพร้อมกับหลักฐานที่แน่ชัด แม้รู้ว่าเขาเคยร้องเรียนไปหลายครั้งแล้วก็ตาม จองโฮแนะนำยูริว่าไม่ควรฟังความจากโจซอกจุนเพียงฝ่ายเดียว เพราะห้องที่ถูกอ้างว่าทำเสียงดังและห้องที่ขนาบข้าง ต่างก็ปิดไฟทั้งหมด มีเพียงห้องของโจซอกจุนและห้องที่อยู่ชั้นเดียวกันเท่านั้นที่เปิดไฟ จึงไม่รู้แน่ชัดว่าเสียงมาจากห้องไหน หากยูริช่วยโจซอกจุนที่เดินถือค้อนไปทั่ว ก็เท่ากับว่าเธอส่งเสริมการกระทำผิด

จองโฮเตือนหมอพัคว่าไม่ควรเข้าไปยุ่งกับยูริหรือเป็นอะไรกับเธอทั้งนั้น และนั่นก็เป็นเหตุผลเดียวกับที่เขาไม่อาจจะเป็นอะไรกับเธอได้เช่นกัน

ลูกค้าที่คาเฟ่ของยูริบอกกับเธอว่า อพาร์ตเมนต์แห่งนั้นไม่มีคนอยู่ที่ชั้นสิบเอ็ด เพราะโจซอกจุนที่อยู่ชั้นสิบเอาแต่โวยวายว่าเสียงดังจนคนชั้นสิบเอ็ดต้องย้ายออกไป และเมื่อห้องใดห้องหนึ่งทำเสียงดัง เสียงนั้นก็จะก้องไปทั้งตึก ยูริจึงเริ่มหาข้อมูลและรู้ว่าบริษัทก่อสร้างโดฮันของประธานอีพยอนอุงเป็นผู้รับผิดชอบ ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับคดีพ่อของเธอที่เสียชีวิตไปแล้ว ยูริแนะนำโจซอกจุนให้ฟ้องร้องบริษัทก่อสร้างแห่งนี้เพราะที่ชั้นบนไม่มีผู้พักอาศัยตามที่เขาร้องเรียน

ยูริบอกกับจองโฮเรื่องบริษัทก่อสร้างโดฮัน เขาจึงเตือนเธอว่าอย่าเอาเรื่องส่วนตัวคดีพ่อของเธอมาเกี่ยวข้อง แต่ยูริบอกว่าเธอก้าวผ่านมันไปแล้วและใช้ชีวิตเดินหน้าต่อไป แต่เขาเองกลับเป็นคนที่ไม่ก้าวข้ามอดีตและรู้สึกอึดอัดเมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขา

เมื่อครั้งที่เกิดเรื่องกับพ่อยูริในตอนนั้น เธอโมโหและระบายความโกรธกับจองโฮและพ่อของเขาที่เป็นอัยการ หลังจากนั้นจองโฮก็พยายามหลบหน้าเธอ จนกระทั่งยูริขอโทษและเชื่อว่าพ่อของเขาคงทำตามหลักการ เธอจึงขอให้จองโฮกลับมาเหมือนเดิม

ตอนที่จองโฮเป็นอัยการ เขาจึงรู้ว่าพ่อของเขาคือคนสั่งให้เลิกสอบสวนบริษัทก่อสร้างโดฮัน ที่ตนเองเป็นลูกเขยจนทำให้คดีของพ่อยูริล้มเหลว จองโฮไม่รู้ว่าพ่อของเขาต้องการปกป้องอะไรกันแน่ แต่นั่นทำให้เขาไม่อยากเป็นอัยการอีกต่อไป

นิยายที่จองโฮเขียน เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับบริษัทก่อสร้างและคล้ายคลึงกับประวัติส่วนตัวของประธานอีพยอนอุงแห่งโดฮัน อีพยอนอุงจึงจ้างประธานฮงหัวหน้าของยูริ เพื่อให้สืบหาและเอาเรื่องนักเขียนนิยายเรื่องนี้

หลังจากที่ยูริบอกโจซอกจุนให้ฟ้องร้องบริษัทก่อสร้าง เขาจึงคิดจะฆ่าตัวตายบนดาดฟ้าเพราะมองไม่เห็นทางแก้ปัญหา จองโฮรีบไปที่นั่นเพื่อเกลี้ยกล่อมโดยบอกว่าเขาจะร่วมมือต่อสู้เพื่อโจซอกจุนและจะไม่ยอมให้บริษัทโดฮันก่อสร้างอพาร์ตเมนต์แบบนี้ได้อีก โจซอกจุนเชื่อจองโฮและเปลี่ยนใจไม่ฆ่าตัวตาย ยูริตามไปทีหลังและได้ยินทุกสิ่งที่จองโฮพูดกับโจซอกจุน เพราะคำพูดนั้นเป็นคำพูดที่เธอเคยพูดกับจองโฮเมื่อเห็นเขาท้อแท้สิ้นหวัง หัวใจของยูริเต้นแรงอีกครั้งเมื่ออยู่ต่อหน้าจองโฮ