สปอยล์ Alice ตอนที่ 5-6

พัคจินกยอมยังคิดว่ายุนแทอีคือแม่ของเขา จึงหาข้อมูลและรู้ว่าเธอเป็นนักฟิสิกส์และเคยทำงานเป็นนักวิจัยวิทยาศาสตร์ขั้นสูง ยุนแทอีมีน้องสาวหนึ่งคนและอยู่กับพ่อแม่ซึ่งเปิดร้านอาหาร จากนั้นจินกยอมจึงไปนั่งกินอาหารที่ร้านและได้พบกับน้องสาวของเธอ น้องสาวกลับมาเล่าให้แทอีฟังว่าเธอได้พบกับจินกยอม ซึ่งเขารู้เรื่องราวของแทอีทั้งหมด

ลูกน้องของยูมินฮยอกไปทวงไทม์การ์ดของยังฮงซอบจากจินกยอม และเกิดการต่อสู้ขึ้น เมื่อยูมินฮยอกมาถึงจึงต่อยจินกยอมจนล้มลง และให้ลูกน้องนำไทม์การ์ดไป โดยไม่รู้ว่าจินกยอมยังเหลือไทม์การ์ดอีกหนึ่งใบซ่อนไว้ในกระเป๋าสตางค์ มินฮยอกต้องการเก็บจินกยอมเพื่อปิดปาก จึงหยิบปืนขึ้นมา จินกยอมจำได้ว่ามันอาจเป็นปืนชนิดเดียวกับที่ยิงแม่ของเขา เขาจึงยิงต่อสู้กับมินฮยอก แต่มินฮยอกต้องรีบหนีไปก่อน เพราะตำรวจกำลังมา

จินกยอมนำไทม์การ์ดไปขอให้ยุนแทอีช่วยหาข้อมูล โดยอ้างว่าจะใช้จับคนร้าย แต่เธอปฏิเสธและบอกว่างานท่วมหัว จินกยอมจึงถามเธอเรื่องการเดินทางข้ามเวลา และเล่าว่าเขาเคยเห็นวัตถุรอบตัวลอยขึ้นเองจากการใช้ไทม์การ์ดใบนี้ แต่แทอีมองว่าเป็นเรื่องเหลือเชื่อ เช่นเดียวกับที่เธอเห็นโดรนไม่มีใบพัดเมื่อไม่นานมานี้ จินกยอมจึงบอกว่าวันนั้นเขาก็เห็นเธอวิ่งตามโดรนเช่นกัน

จินกยอมและแทอีออกไปนั่งคุยกันต่อที่ร้านอาหาร เธอบอกว่าในอนาคตอัจฉริยะอาจจะสามารถพัฒนาไทม์แมชชีนได้ แทอีสงสัยว่าทำไมจินกยอมถึงได้สนใจแต่เรื่องการข้ามเวลา จินกยอมจึงหยิบไทม์การ์ดขึ้นมาและบอกว่า มันน่าจะเกี่ยวข้องกับนักท่องเวลา แต่แทอีไม่เชื่อว่ามีจริงและหาว่าจินกยอมจินตนาการไปเอง

จินกยอมมอบไทม์การ์ดให้เธอไปช่วยวิเคราะห์และบอกว่าเป็นของแม่ แต่ยังมีไทม์การ์ดอีกใบซึ่งเขาเชื่อว่าเป็นของนักท่องเวลา

เมื่อเห็นแทอีนั่งดื่มโซจูและยกแก้วขึ้นเหนือหัวเช่นเดียวกับที่แม่ของเขาเคยทำ เขาจึงจ้องเธออยู่อย่างนั้นเพราะคิดถึงแม่ จากนั้นเขาก็ขอดื่มด้วยและบอกว่านี่คือการดื่มครั้งแรกของเขา จินกยอมเริ่มเมาและแสดงความไม่พอใจที่ซอกโอวอน ซึ่งเป็นรุ่นพี่ของแทอี เข้ามาทักทายเธอ จินกยอมห้ามไม่ให้เขาวอแวเพราะเธออายุ 50กว่าแล้ว ทำให้ยุนแทอีไม่พอใจที่หาว่าเธอแก่ และไม่เข้าใจว่าเธอเกี่ยวข้องกับแม่ของเขาอย่างไร เมื่อจินกยอมบอกว่าหากแม่ยังอยู่ เธอก็จะอายุราวๆ 50 กว่า จินกยอมยังถามซ้ำๆ หากเธอเป็นนักท่องเวลาและจำเขาได้ แทอีไม่เข้าใจและโมโหจินกยอม จึงขอตัวกลับ แต่จินกยอมเมาหลับคาโต๊ะไปซะก่อน เมื่อโดยอนโทรหาจินกยอม แทอีจึงรับสายและขอให้เธอมารับเขากลับไป เมื่อโดยอนมาถึง เธอแปลกใจที่เห็นยุนแทอีหน้าเหมือนกับแม่ของจินกยอม โดยอนจึงได้ถามชื่อเธอ

โดยอนทำซุปแก้เมาค้างให้จินกยอม และบอกว่าถึงแม้ยุนแทอีจะหน้าตาเหมือนแม่แต่ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน แม่ของเขาเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งในขณะที่ยุนแทอีเป็นศาสตราจารย์ด้านฟิสิกส์ซึ่งมีนิสัยก้าวร้าว ทำให้จินกยอมไม่พอใจและไล่โดยอนกลับไป

จินกยอมแวะไปหาแทอี ขณะที่เธอกำลังนั่งทำงานอยู่ เขานึกถึงภาพที่แม่เคยสอนเขาแก้โจทย์ฟิสิกส์และรอยสักที่ต้นคอของแม่ เขาจึงเฝ้าติดตามแทอีเพราะต้องการเห็นต้นคอของเธอ แต่แทอีรู้สึกรำคาญจึงไล่เขากลับไป จากนั้นเธอเห็นบางสิ่งเกิดขึ้นเมื่อโทรศัพท์สัมผัสกับไทม์การ์ด จึงคิดจะนำไปตรวจสอบที่ห้องแล็บ

ผู้กองโกฮยองซอกแปลกใจและเป็นห่วงเมื่อรู้ว่าช่วงนี้จินกยอมหมกมุ่นกับเรื่องราวของศาสตราจารย์ยุนแทอี เขาจึงบอกว่าหากต้องการคำปรึกษาเรื่องอะไรก็ตาม ก็ขอให้บอก ส่วนเรื่องคดีลักพาตัวเด็กหญิงอึนซู ก็ขอให้เลิกขุดคุ้ยเพราะพ่อแม่เด็กอยากให้ปิดคดี

ฮันซอนฮีพาลูกไปหาหมอเมื่อเห็นว่ามีผื่นขึ้นที่แขน หมอบอกว่าผิวหนังติดเชื้อ กินยาแล้วก็จะหาย เมื่อยูมินฮยอกเห็นนักท่องเวลาฮันซอนฮียังอยู่ในอลิซ เขาจึงสั่งให้ลูกน้องพาเธอกลับไปเพราะว่าหมดเวลาแล้ว ระหว่างทางที่ไปนั้นเธอดูรูปอึนซูและร้องไห้ เธอกล่าวคำขอโทษคนขับรถก่อนที่เขาจะโดนชายคนหนึ่งยิงตาย และพาเธอออกไป ยูมินฮยอกจึงสั่งให้ลูกน้องตามหานักท่องเวลาฮันซอนฮี

หัวหน้าซอกโอวอนรู้สึกกังวลเมื่ออ่าน คัมภีร์แห่งคำทำนาย ตอนที่ว่า “แม่ที่ผ่านประตูแห่งกาลเวลา..เพื่อป้องกันการตายของลูกสาว..ทำให้อดีตกลับตาลปัตร..และกำลังจะสั่นคลอนอนาคต” จากนั้นเขาก็เก็บคัมภีร์ไว้ในตู้เซฟ

พ่อของอึนซูเดินทางไปต่างประเทศ ฮันซอนฮีจึงอยู่กับลูกตามลำพัง เธอตกใจเมื่อตื่นมาเห็นนักท่องเวลาฮันซอนฮีซึ่งหน้าเหมือนเธอ กำลังร้องไห้และนั่งลูบผมลูกที่กำลังหลับ จากนั้นฮันซอนฮีก็ถูกนักท่องเวลาฆ่าตาย โดยบอกว่าเธอจะอยู่กับลูกเอง เพราะฮันซอนฮีไม่สามารถช่วยลูกไว้ได้

ตำรวจพบศพฮันซอนฮีถูกยัดไว้ที่ท้ายรถคันหนึ่ง สายสืบสองคนจึงไปที่บ้านของเธอและต้องแปลกใจเมื่อพบฮันซอนฮีอีกคนอยู่ที่นั่น เมื่อตรวจเลือดและสแกนลายนิ้วมือแล้ว ปรากฏว่าตรงกันกับศพของฮันซอนฮี ดีเอ็นเอที่ซอกเล็บก็เป็นของเหยื่อเอง

จินกยอมไปหาฮันซอนฮีเพื่อสอบปากคำ เธอบอกว่าไม่เกี่ยวข้องอะไรทั้งนั้น และได้ให้ตำรวจตรวจเลือดและสแกนลายนิ้วมือไปแล้ว จินกยอมจึงบอกว่ายังจับตัวคนที่ลักพาตัวอึนซูไปไม่ได้ และอยากสอบปากคำเพิ่มเติม ถึงแม้เธอจะบอกว่าไม่สนใจคดีนี้แล้วก็ตาม จินกยอมอยากพิสูจน์ว่าเธอคือแม่ของอึนซูคนเดิมหรือไม่ และเขาก็ได้รู้ว่าคำตอบที่เธอเคยให้ปากคำไว้ก่อนหน้านั้น ไม่ตรงกับคำตอบของวันนี้ ขณะเดียวกับที่เธอคันผิวหนังบริเวณต้นคอ ซึ่งมีลักษณะเป็นตุ่มแดงเหมือนกับอึนซู

จินกยอมรายงานผู้กองโกว่า เธอคือแม่อีกคนของอึนซู แต่ตอนนี้ยังพิสูจน์อะไรไม่ได้

ผู้กองโกจึงตัดสินใจไปหาฮันซอนฮีที่บ้าน ขณะที่เธอกำลังเก็บเสื้อผ้าเพื่อจะพาอึนซูหลบไปอยู่ที่อื่น แต่อึนซูไม่สบายและมีเม็ดพุพองขึ้นทั้งตัว เธอเองก็เริ่มคันที่ต้นคอมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อผู้กองโกมาถึง เธอโกหกว่าอึนซูไปโรงเรียน แต่เขาไม่เชื่อและเข้าไปหาอึนซูที่ห้อง ซึ่งกำลังหลับเพราะซมพิษไข้ ขณะที่เขากำลังตกใจเมื่อเห็นอาการของอึนซู ฮันซอนฮีได้เข้ามาและใช้มีดแทงเขา จากนั้นเธอก็พาลูกนั่งแท็กซี่หนีไป และได้โทรบอกใครคนหนึ่งให้เอายามาให้อึนซู เธอแน่ใจว่าอึนซูติดโรคนี้จากเธอ

โดยอนปลอบใจจินกยอม ขณะที่ผู้กองโกกำลังรับการผ่าตัด จินกยอมคิดว่าตัวเองผิดปกติที่ไม่รู้สึกอะไรเลย เมื่อผู้กองโกที่เลี้ยงเขามาประดุจพ่อแท้ๆ ได้รับบาดเจ็บสาหัส โดยอนขอตัวไปซื้อของกินให้เขา ขณะที่ยุนแทอีมาหาจินกยอมหลังจากที่นำไทม์การ์ดไปที่ห้องแล็บ โดยอนซึ่งเพิ่งเดินไปได้ไม่ไกล จึงเห็นแทอีมาหาจินกยอม แทอีแปลกใจที่จินกยอมไม่พูดอะไรเลย และได้แต่ร้องไห้ทุกครั้งเมื่อเห็นหน้าเธอ