สปอยล์ Why Her? ตอนที่ 11

กงชานเพิ่งรู้จากผอ.แบคจินกีว่าจอนนาจองเคยช่วยเหลือคังอึนซอลูกสาวของเขา เขาจึงรู้สึกทั้งขอบคุณและเสียใจเมื่อรู้ว่าเธอถูกข่มขืนและฆ่าตาย กงชานขอร้องพ่อให้ช่วยพาแม่ของนาจองไปที่สถานีตำรวจเพื่อเช็กข้อมูลเรื่องโครงกระดูกที่ขุดพบในเขตก่อสร้าง แต่พ่อของเขาไม่อยากข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกและขอให้กงชานใช้ชีวิตต่อไปโดยไม่ต้องสนใจอดีต ซูแจตกใจเมื่อรู้ว่ากงชานคือคิมดงกู เธอใช้เวลาทบทวนเรื่องที่ผ่านมาและตัดสินใจว่าจะยุติความสัมพันธ์โดยที่ยังไม่ได้ฟังเหตุของเขา

กงชานไปหานักโทษโนบยองชอลที่เรือนจำเพื่อเช็กบางอย่าง ซึ่งทำให้เขารู้ว่าบยองชอลเป็นเพียงแพะรับบาปซึ่งจะถูกปล่อยตัวและรับโทษทัณฑ์บนในอีกไม่นาน บยองชอลบอกว่าเขาโยนศพของนาจองลงทะเลซึ่งต่างจากโครงกระดูกของเธอที่ถูกพบในถุงปุ๋ยที่เขตก่อสร้างยองพยอง

จีซุนอ๊กขอโทษกงชานที่เธอเข้าใจผิดว่าคือคิมดงกู กงชานยอมรับว่าเขาคือคิมดงกูจริงๆและและต้องการพาเธอไปที่สถานีตำรวจด้วยกันเพื่อยืนยันว่าโครงกระดูกที่ขุดพบเป็นของนาจอง แต่จีซุนอ๊กกลับไม่เชื่อว่ากงชานคือคิมดงกูและคิดว่าลูกสาวของเธอยังไม่ตาย โจคังจาที่แอบได้ยินจึงคิดว่าคิมดงกูเปลี่ยนชื่อและนามสกุลหลังจากที่พ้นโทษ

ฮันซองบอมถูกทำร้ายร่างกายขณะที่ไปเคารพศพเหยื่อที่เสียชีวิตในเขตก่อสร้างยองพ ต่อมาเขาจ่ายเงินชดเชยให้กับครอบครัวของเหยื่อเหล่านั้นด้วยเงินจำนวนมหาศาล
ส.ส.อีอินซูไม่พอใจประธานชเวแทกุกที่ปล่อยข่าวออกสื่อเกี่ยวกับการปฏิรูปการปกครองหลังการเลือกตั้งสองปี เพราะนั่นไม่ใช่ความคิดของเขาและจะทำให้เขาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีได้เพียงสองปีเท่านั้น

ชเวแทกุกต้องการให้ซูแจแต่งงานกับชเวจูวานเพราะต้องการให้เธอเป็นคนของเขา ซูแจปฏิเสธและบอกว่าเธอทำงานเพื่อประโยชน์ของตัวเองก็จริงแต่จะไม่ยอมเป็นคนของใครทั้งสิ้น

กงชานโวยวายเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ปฏิเสธการตรวจดีเอ็นเอจากโครงกระดูกที่ขุดพบกับเส้นผมของนาจองที่เขานำไปให้ แม้เขาจะอ้างว่าเป็นพี่ชายของเธอก็ตาม ซงมีริมและยุนซังอยู่ที่สถานีตำรวจและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด

ซูแจรักษาระยะห่างกับกงชานและคิดว่าเขาหลอกเธอ แต่กงชานตั้งใจที่จะบอกความจริงอยู่แล้วแม้ว่าเธอจะเกลียดเขาก็ตาม เขามีความสุขที่ได้เป็นกงชานเพราะการเป็นคิมดงกูทำให้ทุกคนในสังคมชี้นิ้วมาที่เขาแม้แต่ความรู้สึกของซูแจตอนนี้ที่กำลังเปลี่ยนไป ซูแจแนะนำว่าหากเขาคิดว่าโครงกระดูกนั้นเป็นของนาจองจริง ก็ให้รีบพาแม่ของเธอไปยืนยันที่สถานีตำรวจโดยเร็วที่สุดและห้ามทำอะไรวู่วามโดยเด็ดขาด ซูแจอยากลืมคดีของคิมดงกูโดยเร็วที่สุด เพราะมันคือความพ่ายแพ้ที่น่าอายตลอดชีวิตการเป็นทนายของเธอ

เมื่อสิบปีก่อนที่ซูแจเป็นทนายความให้คิมดงกูและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะช่วยเขา แต่แบคจินกีบอกให้เธอไปตามน้ำและไม่ต้องขุดคุ้ยอะไรอีก ซึ่งในตอนนั้นชเวแทกุกเป็นหัวหน้าอัยการและกำลังจะเกษียณเมื่อจบคดีนี้เพื่อเปิดสำนักงานกฎหมาย ซูแจว่าความต่อสู้กับซอจุนมยอง ซึ่งศาลเชื่อตามหลักฐานรอยนิ้วมือของคิมดงกูที่อยู่บนอาวุธโดยไม่มีการตรวจสอบลายนิ้วมือแฝงอื่นที่ซอจุนมยองอ้างว่าเป็นลายนิ้วมือของพยานและเจ้าหน้าที่ตำรวจ