สปอยล์ When the Weather is Fine ตอนที่ 9-10
แฮวอนกับอึนซอบเดินขึ้นไปบนภูเขา แฮวอนเจอกับหลุมฝังศพนึง อึนซอบจึงพูดขึ้นว่า ที่นี่เป็นที่ที่ความสงสัยจะกลายเป็นจริง เมื่อไปถึงที่บ้านบนภูเขาอึนซอบเข้าไปเอาหนังสือเรียบร้อย แฮวอนบอกกับอึนซอบว่าให้อึนซอบกลับไปก่อนเธอจะเดินต่อไปบนยอดเขา แต่ทว่าอึนซอบไม่ยอมกลับไปก่อนและเดินไปกับแฮวอนด้วยกัน ทั้งคู่เดินผ่านแม่น้ำไปยังยอดเขา ที่วิวทิวทัศน์สวยสุดลูกหูลูกตา สายลมที่พัด แสงแดดที่ทอดลงมากระทบกับผิวน้ำ ระยิบระยับ สวยจับใจและประทับใจแฮวอนมาก
แฮวอนบอกกับอึนซอบว่าเธอยังไม่กล้ามองหน้าอึนซอบ เธอพยายามทำใจยอมรับว่าอึนซอบไม่ได้ชอบเธอ อึนซอบสำหรับเธอนั้น เป็นคนที่อบอุ่น เป็นคนจิตดี และเธอเองก็คิดว่าเขาจะชอบเธอ ต่อไปนี้เธอจะยอมรับ จะยอมรับโดยไม่สงสัยอีกต่อไป
แฮวอนมองหน้าอึนซอบและน้ำตาของเธอก็ไหลลงมาอาบแก้ม ก่อนที่แฮวอนจะเลี่ยงและเดินหลบไป อึนซอบรั้งแฮวอนไว้ เขาค่อยๆ บรรจงจูบแฮวอนและค่อยๆประคองใบหน้าแฮวอนเอาไว้
ความสงสัยของแฮวอนกลายเป็นความจริงแล้ว..
ในขณะที่กำลังอยู่กับความรู้สึกที่มีความสุขใจและสุขกายแต่กระนั้น
อึนซอบก็อดกลัว กลัวว่าความสุขเหล่านั้นจะหายไปเพียงแค่เสี้ยววินาที
แฮวอนงอนที่อึนซอบมีท่าทีเหมือนเสียใจกับเรื่องบนภูเขานั้น อึนซอบจึงจูบแฮวอนเพื่อย้ำว่าสิ่งที่เกิดขึ้น เขาไม่ได้ทำผิดพลาดลงไป และมีความสุขที่เป็นแบบนั้น จนทำให้แฮวอนยิ้มออก
พ่อของอึนซอบมีเรื่องมีราวกับเพื่อนเพราะเรื่องที่คุณพ่อขอให้คนอื่นๆ อย่ามาขอให้อึนซอบไปช่วยอะไรอีกทำให้เกิดความไม่พอใจ และขุดเรื่องราวมาถกเถียงกันจนเป็นเรื่องเป็นราว รวมถึงเรื่องที่ทำให้คุณพ่อทนไม่ไหวเมื่อพูดถึงเรื่องที่อึนซอบไม่ใช่ลูกๆแท้ๆ ของคุณพ่อ
จางอูเล่าเรื่องของอึนซอบให้แฮวอนฟัง
ความเป็นจริงแล้วนั้น
พ่อแท้ๆ ของอึนซอบ เป็นคนจรจัดที่อาศัยอยู่บนภูเขา
ซึ่งตอนนี้ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ไหน เป็นหรือตาย..
เพราะอึนซอบเองก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้..
อึนซอบอาศัยอยู่กับพ่อที่บ้านบนภูเขาหลังนั้น และนั่นทำให้อึนซอบรู้จักเส้นทางบนภูเขานั้นดี เขามีความสุขมากๆ แต่ทว่าความสุขนั้นกลับมลายหายไป
พ่อของเขาหายตัวไปและทิ้งเขาไว้เพียงคนเดียว เขานั่งรอพ่ออยู่ที่ริมถนนจนกระทั่งคุณพ่อปัจจุบันมาเจอ และพาเขากลับไปที่บ้านและเลี้ยงดูเขาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ความจริงแล้วเขาควรจะมีความสุขเพราะได้เจอกับครอบครัวที่ดีและรักเขา แต่เขากลับกลายเป็นแบบนี้ กลายเป็นคนที่น่ากลัว..
เมื่อได้ฟังเรื่องราวของอึนซอบ แฮวอนรู้สึกสงสารอึนซอบจับใจ
และเข้าใจแล้วว่าเด็กชายที่โดดเดี่ยวคนนั้นก็คือ อึนซอบ
เมื่อเจออึนซอบ แฮวอนเข้าไปกอดอึนซอบเอาไว้ เธอมองหน้าเขาและบอกเขาผ่านสายตาและความรู้สึกว่า ต่อจากนี้ไปเธอจะเป็นคนกอดอึนซอบเอาไว้เช่นเดียวกันเธอก็อยากให้อึนซอบกอดเธอไว้ด้วยเช่นกัน เขาคนที่เหน็บหนาวเหมือนกับเธอ ต่อจากนี้ไป เขากับเธอจะคอยให้ความอบอุ่นซึ่งกันและกันตลอดไป..
มีชายคนนึงมาที่หมู่บ้านและตามหาบ้านของจงพิล
ชาวบ้านต่างพูดกันว่าเขาคือพ่อแท้ๆ ของอึนซอบ
ซึ่งจริงๆแล้วเขาคืออาของอึนซอบคุณแม่กับฮวีต่างกังวลใจมากที่อาของอึนซอบกลับมา เพราะกลัวว่าเขาจะมีขอเงินจากอึนซอบ และกลัวว่าจะทำให้อึนซอบต้องจากพวกเขาไป
อึนซอบไปกับอาทำให้เขาไม่ได้อยู่ร่วมงานอีเว้นต์ที่จัดขึ้น แฮวอนกลายเป็นแม่งานของงานนี้ และสามารถจัดการได้เป็นอย่างดี ในงานเต็มไปด้วยความอบอุ่นจากคนที่มาเที่ยวในงาน อิมฮวีกังวลใจมากและกลัวว่าอึนซอบจะจากไปและไม่กลับมาอีก
คุณอาบอกกับอึนซอบว่าจะอยู่ด้วยกันกับอึนซอบ เงินที่เขาเคยมาขอจากอึนซอบจริงๆแล้วนั้น เขานำไปซื้อตึกและตั้งใจจะเปิดเป็นร้านหนังสือให้กับอึนซอบ และพูดว่าในชีวิตของอาและพ่อของอึนซอบนั้น ชะตาลิขิตให้ต้องโดดเดี่ยวมาตลอด อาจึงตัดสินใจที่จะมาอยู่กับอึนซอบจากนี้ไป
อึนซอบกลับมา..
เขาซื้ออานจักรยานใหม่ให้ฮวี อานจักรยานที่ฮวีอยากได้มากที่สุด
ฮวีดีใจและตื่นเต้นมาก ฮวีบอกกับอึนซอบว่าเธอรักเขา เธอชอบอึนซอบตั้งแต่แรกเกิดเลย อึนซอบรู้ดีว่าฮวีรู้สึกอย่างไร
น้ามยองยอกับชายุนแทก นัดเจอกันเพื่อเซ็นสัญญาเรื่องงานเขียน
ยุนแทกถามถึงเหตุผลที่มยองยอบอกเลิกเขา เขาไม่รู้ว่าตัวเองนั้นทำผิดอะไร
มยองยอได้แต่บ่ายเบี่ยงและบอกว่าเธอนั้นจำไม่ได้ เพราะเวลาผ่านไปนานแล้ว
เมื่อเซ็นสัญญาเสร็จ มยองยอมารอส่งเขาขึ้นรถไฟ เมื่อรถไฟแล่นออกไป มยองยอคิดถึงคำถามที่เขาถามกับเธอ วันนั้น วันที่เกิดเรื่องหนักหน่วงที่สุดในชีวิตกับเธอ
เมื่ออึนซอบกลับมา แฮวอนจึงถามเรื่องที่อึนซอบจะไปจากที่นี่ อึนซอบจึงพูดขึ้นมาว่าแฮวอนเองก็จะจากที่นี่ไปเมื่อถึงฤดูไม้ผลิ แฮวอนคิดในใจว่าเธอกับอึนซอบต่อจากนี้ไปจะเป็นอย่างไรกันนะ
