สปอยล์ When the Weather is Fine ตอนที่ 1-2

มกแฮวอน(พัคมินยอง)ตัดสินใจหนีความวุ่นวายจากโซลกลับไปที่บ้านเกิด
หมู่บ้านบุคฮยอน หมู่บ้านเล็กๆ ที่อยู่ห่างไกล
และที่นั่นเองเธอได้เจอกับอิมอึนซอบ(ซอคังจุน) เพื่อนสมัยเด็ก
ซึ่งตอนนี้เป็นเจ้าของร้านหนังสือ "ร้านหนังสือกู๊ดไนท์"

แฮวอนกลับมาที่บ้านของยายที่เสียไปแล้วซึ่งตอนนี้น้าชิมมยองยอของเธออยู่ที่บ้านหลังนี้
แฮวอนเห็นว่าบ้านไม่ได้รับการดูแล จึงไม่มีแขกเข้ามาพักที่บ้านหลังนี้เคยเป็นเกสต์เฮ้าส์มาก่อน
เธอจึงจัดการปรับปรุงบ้านใหม่เพื่อจะได้มีแขกมาเข้าพักเหมือนเมื่อก่อนตอนที่คุณยายยังอยู่..

แฮวอนคิดถึงเรื่องของตัวเองตอนที่อยู่โซล ยิ่งคิดเท่าไหร่เธอก็ยิ่งเหนื่อยทั้งกายและใจ
แฮวอนเดินคิดอะไรไปเรื่อยๆ จนไปหยุดที่กองก้อนหญ้าที่เหมือนกับเจ้ามาร์ชแมลโลว์
ที่นั่นแฮวอนได้เจอกับอึนซอบ แฮวอนทักทายอึนซอบ และถามอึนซอบว่าเจ้าก้อนมาร์ชแมลโลว์พวกนั้นมันคืออะไร
และอึนซอบก็ตอบว่ามันก็คือ เจ้าก้อนวัชพืชหมักนั่นเอง ซึ่งที่ตรงนี้และคำถามนี้ แฮวอนเคยถามอึนซอบมาแล้ว

เช้าวันต่อมา ในขณะที่อึนซอบกับพ่อกำลังพูดผ่านวิทยุสื่อสารด้วยกันอยู่นั้น อึนซอบก็ได้เจอกับแฮวอน อึนซอบถามแฮวอนว่าจะอยู่ที่หมู่บ้านนานแค่ไหน แฮวอนจึงบอกว่าเธอน่าจะอยู่ถึงตอนช่วงฤดูใบไม้ผลิ อึนซอบบอกกับแฮวอนว่าถ้าต้องการความช่วยเหลือหรือต้องการใช้รถให้บอกเขาได้ แฮวอนจึงขอยืมรถของอึนซอบเพื่อไปซื้ออุปกรณ์จะมาปรับปรุงบ้าน เมื่อได้อุปกรณ์มาแล้วแฮวอนจัดการซ่อมแซมข้าวของภายในบ้าน รวมถึงทาสีผนังนอกบ้าน ทั้งที่น้าชิมเตือนว่าเดี๋ยวพออาหารหนาว สีก็จะแตก แต่แฮวอนก็ไม่เชื่อ และคืนนั้นเองฝนก็ตกลงมา แฮวอนรีบออกไปดูสีที่ทาไว้และมันก็เละไม่เป็นท่า แฮวอนจะกลับเข้าไปในบ้านแต่ทว่าลูกบิดที่เธอเพิ่งเปลี่ยนนั้นกลับหลุดออกมา แฮวอนพยายามตะโกนเรียกน้าชิมแต่น้าชิมก็ไม่ได้ยินเพราะเสียงฝนที่ตกหนัก แฮวอนที่ยืนหลบฝนท่ามกลางอากาศที่หนาว เธอจึงวิ่งไปที่ร้านหนังสือกู๊ดไนท์

อึนซอบเปิดประตูออกมาเจอแฮวอน แฮวอนเองก็ตกใจว่าที่นี่เป็นร้านหนังสือของอึนซอบ อึนซอบบอกกับแฮวอนว่าเขาเปิดร้านหนังสือมาได้ 3 ปีแล้ว แฮวอนเดินดูหนังสือที่ชั้นวางในร้านของอึนซอบ อึนซอบชวนแฮวอนให้มาอ่านหนังสือที่ร้านของเขาเวลาที่ว่างๆ แฮวอนถามถึงชื่อร้านว่าทำไมถึงตั้งว่า "กู๊ดไนท์" อึนซอบจึงบอกว่าที่เขาตั้งชื่อร้านนี้เพื่อให้ผู้คน ได้กินอิ่ม และนอนหลับฝันดี..

แฮวอนคิดถึงตอนสมัยเรียนเธอเห็นในสมุดของอึนซอบที่เขียนเอาไว้ว่า
"กินอิ่มนอนหลับ"
"การนอนหลับสนิทเป็นเรื่องดีอยู่แล้ว"
"ตื่นมาอย่างสดชื่นกินอาหารอิ่มท้อง"
"ทำงานอย่างราบรื่น พักผ่อนอย่างเพียงพอ"
"หลับสนิทในตอนกลางคืน"
"นั่นคือชีวิตที่ดี"
"ถึงทุกคน กู๊ดไนท์ นะ"


เพื่อนๆ โทรชวนอึนซอบให้ไปงานเลี้ยงรุ่น อึนซอบจึงชวนแฮวอนไปด้วย และที่นั่นเอง แฮวอนจึงได้เจอกับเพื่อนๆสมัยเรียนที่ไม่เจอกันมานาน ทุกคนพูดคุยกันอยู่อย่างสนุกสนาน จางอูที่พยายามบอกว่าอึนชิลแอบชอบเขาเมื่อตอนสมัยเรียนทั้งที่เพื่อนๆ คนอื่นๆต่างบอกว่า จางอูเป็นฝ่ายชอบอึนชิลต่างหาก จียอนเดินเข้ามาพร้อมลูกน้อยวัยกำลังซน และเรื่องที่ยังคงต่อล้อต่อเถียงเรื่องที่จางอูแอบชอบอึนชิล หรืออึนชิลแอบชอบจางอูอยู่นั้น จางอูเลยโบ้ยไปถามอึนซอบว่าคนที่อึนซอบชอบอยู่ที่นี่ด้วยรึเปล่า อึนซอบจึงบอกว่าเขาเคยชอบแฮวอน และคำพูดนั้นทำให้ทุกคนในโต๊ะถึงกับเงียบกันหมด และตอนนั้นเองจุนยองลูกชายของจียอนหายไปจึงทำให้ทุกคนต้องไปตามหาจึงคลายความอึดอัดไปได้

หลังจากที่กลับบ้านไปแล้ว แฮวอนไปหาอึนซอบที่บ้าน อึนซอบร้อนรนมากเพราะยังทำตัวไม่ถูกเพราะเพิ่งสารภาพไปว่าเคยชอบแฮวอน และเมื่อเปิดประตูออกมาเจอแฮวอนเข้าจึงรีบบอกว่าที่เขาพูดเมื่อกี้นั้นเป็นอดีตและรีบปิดประตูใส่แฮวอน แต่เขาเองก็ยังคิดอะไรไม่ออกและเปิดประตูออกไปอีกครั้ง..


ย้อนไปเมื่อครั้งที่แฮวอนย้ายมาที่หมู่บ้านบุคฮยอน และย้ายมาเรียนที่โรงเรียนมัธยมปลายฮเยชอน
เพื่อนคนแรกของแฮวอนก็คือ "คิมโบยอง" โบยองเป็นคนร่าเริง แจ่มใส ทั้งคู่จึงกลายเป็นเพื่อนสนิทกัน
แต่ทว่าแฮวอนได้ยินเพื่อนกลุ่มนึงพูดถึงเรื่องครอบครัวของเธอ และบอกว่าแม่ของเธอเป็นฆาตกรที่ฆ่าสามีตัวเอง แฮวอนก็คือลูกสาวของฆาตกร และเรื่องพวกนี้ที่คนอื่นบอกว่ามาจาก "คิมโบยอง"
แฮวอนเสียใจมากกับเรื่องนี้ จนกลายเป็นเรื่องที่ยังคงค้างคาใจมาถึงทุกวันนี้

จางอูชวนแฮวอนเข้าชมรมที่ร้านหนังสือของอึนซอบ และที่นั่นเอง แฮวอนก็ได้เจอกับสมาชิกคนอื่นๆ
ทั้งอิมฮวีน้องสาวของอึนซอบ น้าซูจอง ควอนฮยอนจีลูกสาวของร้านขายยา คุณแพกึนซังเจ้าของร้านขายหลอดไฟ และก็ซึงโฮกับคุณตา และในวันนี้น้าซูจองเป็นคนเริ่มอ่านหนังสือให้ทุกคนได้ฟังกัน และเป็นเล่มแรกของปีนี้
เมื่อจบแล้วจองอูจึงให้แฮวอนพูดถึงฤดูหนาวให้ทุกๆคนได้ฟังกัน ว่าเมื่อคิดถึงฤดูหนาวแฮวอนคิดถึงเรื่องอะไร แฮวอนพูดถึงฤดูหนาวได้จับใจทุกๆคน..
ทุกคนได้ใช้เวลาพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวๆด้วยกันอย่างมีความสุข..

วันต่อมาแฮวอนที่กำลังอยากได้งานทำ และเห็นอึนซอบประกาศรับสมัครพนักงาน
แต่ไม่คิดว่าอึนซอบกำลังหาคนงานที่ลานสเก็ต อึนซอบจึงให้แฮวอนไปดูแลร้านหนังสือของเขา และเขาจึงมาทำงานที่ลานสเก็ตเอง..

ตอนค่ำ จางอูถือเบียร์มาและนั่งดื่มและพูดคุยกับทั้งคู่ แต่ทว่าดื่มไปได้ไม่นาน อึนซอบก็เมาแล้ว จางอูบอกกับแฮวอนว่าโบยองอยากจะเจอกับแฮวอนเพราะอยากจะเคลียร์เรื่องที่เข้าใจผิดกัน แฮวอนจึงพูดออกมาว่าเธอไม่ชอบเลยกับคำว่าเข้าใจผิด เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น โบยองทำผิดแต่ไม่ยอมรับผิดต่างหาก..

อึนซอบเมาและหลับไป แฮวอนจึงขอตัวกลับบ้านก่อน และอึนซอบก็เพ้อออกมาว่า "ฉันดีใจที่เธอกลับมา ไอรีน"

เช้าวันต่อมา แฮวอนแต่งตัวแต่งหน้าสวยไปหาอึนซอบแต่เช้า
ในขณะที่อึนซอบกำลังนั่งอ่านหนังสือและจิบกาแฟยามเช้าอยู่
อึนซอบจึงชวนแฮวอนดื่มกาแฟ แฮวอนพูดถึงเรื่องที่อึนซอบเมาเมื่อคืน
และบอกว่าเธอได้ยินที่อึนซอบเพ้อออกมาว่า ฉันดีใจที่เธอกลับมา
อึนซอบตกใจมากที่เขาพูดแบบนั้นออกไปตอนที่เมา
และตอนนั้นเองโบยองก็เดินเข้ามาและทักทายทั้งคู่..