สปอยล์ Twenty Five, Twenty One ตอนที่ 5

อีจินพูดให้กำลังใจฮีโดซึ่งเธอขอรับไว้ทั้งหมดและจะเติบโตอย่างยิ่งใหญ่ไปด้วยกันกับเขา อีจินไปส่งฮีโดที่หน้าบ้านและได้ดาบเป็นของขวัญจากเธอ ชินแกยองต่อว่าฮีโดที่คุยกับอีจินอย่างสนิทสนม ฮีโดเสียใจที่แม่ไม่เคยให้กำลังใจเธอด้วยซ้ำ เธอจึงบอกว่ากำลังจะไปคัดเลือกตัวแทนทีมชาติและจะทำอย่างเต็มที่เพื่อตัวของเธอเอง

คิมมินแชได้อ่านไดอารี่ในวัยเด็กของฮีโด เธอจึงบอกกับตัวเองว่าแม่คือความภาคภูมิใจของเธอเพราะนอกจากเรื่องรักที่แม่เขียนและความง่างามของแม่แล้ว เธอยังเห็นในความพยายามต่างๆที่มีเพียงแม่เท่านั้นที่รู้

ในวันคัดตัวทีมชาติ โค้ชชานมีบอกกับฮีโดว่าเธอมาถึงจุดนี้ได้ก็เพราะโชค แต่หากเธอออกจากจุดนี้ไป เธอก็จะเห็นผลลัพธ์จากความพยายามของตัวเอง ฮีโดบอกกับโค้ชด้วยความมั่นใจว่าในวันนี้เธอจะไม่ยอมแพ้เลยแม้สักครั้งเดียว แม้จะถูกฝ่ายตรงข้ามกดดันเพียงใด แต่ฮีโดก็ยังคงมั่นใจเพราะความเชื่อมั่นของโค้ชและอีจินที่มีต่อเธอ จนในที่สุดฮีโดก็เป็นฝ่ายชนะและได้เป็นตัวแทนทีมชาติ ฮีโดตั้งใจจะโทรบอกอีจินแต่เธอไม่รู้เบอร์โทรของเขา

วันต่อมาฮีโดรีบไปหาอีจินที่ร้านหนังสือแต่ทว่าเขาลาออกและย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้ว ฮีโดขอเบอร์เพจเจอร์ของอีจินจากโกยูริม เมื่อกลับถึงบ้านฮีโดพบเพียงดาบที่ให้อีจินถูกแขวนอยู่หน้าบ้าน ซึ่งเขาทาสีน้ำเงินให้ตามที่เธอเคยบอกและเขียนนักกีฬาทีมชาตินาฮีโดกำกับไว้ ฮีโดรู้สึกเศร้าและคิดว่าเขาไปแล้วจริงๆ

เมื่อสองปีก่อนพ่อของอีจินจดทะเบียนบริษัทในนามของแพคอีฮยอน ซึ่งทำให้อีฮยอนถูกเจ้าหนี้ตามไปทวงเงินที่โรงเรียน อีจินย้ายออกจากบ้านเช่ากะทันหันเพื่อพาอีฮยอนไปอยู่กับแม่และน้าชายที่หมู่บ้านชาวประมงในต่างจังหวัด เขาทิ้งเพจเจอร์ของตัวเองและของน้องเพื่อไม่ให้ใครติดต่อได้อีก อีจินตั้งใจว่าจะอยู่กับแม่และอีฮยอนสักพักจนกว่าอะไรจะดีขึ้น

ฮีโดแวะไปขอยืมเทปออกอากาศของอีจินที่ห้องกระจายเสียง เพราะต้องการเก็บไว้ฟังและเป็นกำลังใจขณะที่เธอต้องไปเก็บตัวที่หมู่บ้านนักกีฬา ฮีโดไม่รู้ว่าอีจินอยู่ที่ไหนแต่เชื่อว่าตอนนี้เขาคงอยู่ในที่ที่สบายใจกว่าและลำบากน้อยกว่า เธอตั้งใจจะเป็นกำลังใจให้เขาเช่นกัน

ฮีโดได้พักห้องเดียวกับยูริมที่หมู่บ้านนักกีฬา เธอนอนไม่หลับเพราะเสียงกรนของยูริม ฮีโดเปิดเทปสียงของอีจินและใส่หูฟัง จากนั้นเธอก็เขียนไดอารีว่าจะขอเป็นจิตใจที่เข้มแข็งให้กับเขาเพื่อที่จะได้ลุกขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

สามเดือนต่อมาฮีโดเป็นไข้ขณะฝึกซ้อม โค้ชจึงให้เธอแยกไปพักห้องอื่นเพราะกลัวว่ายูริมจะติดไข้ อีจินทำงานรับจ้างแบกกล่องปลาที่ตลาดประมง อีฮยอนย้ายมาเรียนที่นี่แต่ยังทำตัวเป็นลูกคุณหนูและโอ้อวดกับเพื่อนๆ ว่าพี่ชายขับรถสปอร์ต

อีจินใช้โทรศัพท์สาธารณะเพื่อฟังข้อความในเพจเจอร์ของตัวเอง เขาฟังข้อความเสียงจากฮีโดซ้ำแล้วซ้ำเล่าซึ่งเธอบอกว่าจะส่งแรงใจมาให้เขาและจะเป็นฝ่ายมาหาเขาเองไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม

อีจินเห็นฮีโดจากข่าวกีฬาซึ่งเธอได้ที่สาม เขาโทรฝากข้อความเสียงบอกเธอว่าอยากเจอเพราะเธอทำให้เขายิ้มออก อีจินขอให้ฮีโดรอเพราะเขาจะไปหาเธอก่อนที่“ฟูลเฮาส์” เล่มที่สิบห้าจะออก..