สปอยล์ Tell Me What You Saw ตอนที่ 5

หลังจากที่ อ.นาจุนซอกถูกฆ่าตายกลางห้องส่ง ซูยองก็เข้าไปหาโอฮยอนแจที่บ้าน แต่ก็ถูกต่อว่ากลับมาว่า ถ้าความสามารถที่มี ใช้งานไม่ได้ในสถานการณ์ที่จำเป็น มันก็ไร้ค่า
ซูยองกับฮวายองไปที่สตูดิโอที่ถ่ายทำรายการเพื่อสอบถามพนักงานคนที่เอาลูกอมมินต์ไปวางไว้ที่โต๊ะ
พนักงานคนนั้นบอกแค่ว่า มีคนจ้างให้เอาไปวางไว้แล้วได้กลิ่นเหมือนน้ำมันอะไรบางอย่างด้วย
ทางสายสืบก็รู้เลยว่านั่นคือ น้ำยาล้างเล็บซึ่งเอามาใช้ทานิ้วเพื่อไม่ให้มีรอยนิ้วมือติด
ซูยองเข้าไปหาขวดน้ำยาล้างเล็บที่ห้องทิ้งขยะจนเจอขวดน้ำยาที่ทิ้งไว้
แต่เมื่อเอาไปตรวจที่สถาบันนิติเวชก็ยังไม่พบรอยนิ้วมืออีก คาดว่าคนร้ายคนนี้มีความเป็นมืออาชีพสูงมาก
...
ฆาตกรต่อเนื่อง... สะกดรอยตามซูยองจนรู้ว่าซูยองอยู่ที่ไหน จึงแอบเข้าไปในห้องเพื่อล้วงข้อมูล
เขาเจอสมุดบันทึกเล่มหนึ่ง เมื่อเปิดดูเจอหน้าที่ถูกฉีกออกไป... ฆาตกรใช้ดินสอฝนหน้าที่อยู่ถัดไปเพื่อให้รอยดินสอปรากฏขึ้นมา... แล้วก็ตามที่คาด ข้อความที่ปรากฏให้เห็นคือที่อยู่ของโอฮยอนแจ
ฆาตกรได้ที่อยู่ของโอฮยอนแจไปแล้ว
ซูยองกลับมาที่ห้องแล้วรู้สึกว่า สมุดไม่ได้วางเหมือนเดิม ก็เลยไปดูกล้องวงจรปิดพบว่ามีชายแปลกหน้าเดินเข้ามาจริง
...
วันต่อมา
ทีมสืบสวนแบ่งกันตามหา ซูยองไปตามหาร้านที่ขายน้ำยาล้างเล็บแบบที่เก็บมาได้ ส่วนอีกสองคนไปตามหาร้านตกปลาที่ขายเส้นเอ็นแบบที่ฆาตกรใช้ แต่ก็ไม่มีใครหาเจอว่าร้านไหน งานนี้ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรซะอีก
ซูยองเอาสมุดบันทึกออกมาแล้ว เห็นว่ามือตัวเองเลอะคราบดินสอ เธอรู้แล้วว่า ฆาตกรใช้ดินสอฝนลงที่หน้ากระดาษเพื่อดูรอย และนั่นทำให้ซูยองรู้แล้วว่า ฆาตกรได้ที่อยู่โอฮยอนแจไปแล้ว เธอจึงรีบโทรบอกฮยอนแจ
...
ทางตำรวจมีการแถลงข่าวเรื่องการตายของ อ.นาจุนซอก ซึ่งซูยองเห็นรองเท้าของนักข่าวคนหนึ่งเหมือนกับชายแปลกหน้าที่เข้าห้องของเธอ ซูยองนึกภาพรายชื่อของนักข่าวที่เข้ามา เขาชื่ออีโบกวาง
ซูยองรีบโทรบอกทีมให้หาข้อมูลของนักข่าวอีโบกวาง แล้วขึ้นแท๊กซี่ตามอีโบกวางไป
อีโบกวางมาที่คลินิคแห่งหนึ่ง แล้วไปฆ่าหมอที่ดูแลรักษาฮยอนแจ ซูยองตามเข้ามาไม่ทัน สภาพศพถูกรัดคอ และถูกตัดนิ้วไปด้วย เธอเห็นชื่อคลินิคกับนิ้วของหมอถูกตัดไปก็รู้แล้วว่า เป้าหมายต่อไปคือ ฮยอนแจ เพราะเธอเคยเห็นชื่อคลินิคนี้ในห้องของฮยอนแจ และห้องของฮยอนแจต้องสแกนนิ้วเข้าไป
...
ฆาตกรไปที่บ้านฮยอนแจ... ใช้นิ้วของหมอที่ตัดมาสแกนนิ้วเปิดประตูเข้าห้อง... โอฮยอนแจนั่งอยู่บนรถเข็นหันหน้ามาเผชิญกับฆาตกรต่อเนื่องที่เคยเจอกันเมื่อห้าปีก่อน