สปอยล์ Strangers from Hell ตอนที่ 7
จงอูฝันร้ายว่าเจอตัวเองนั่งอยู่ในห้องที่มีเลือดเลอะทั้งห้อง... และตัวเขาที่นั่งอยู่ในห้องนั้น หันมาบอกว่า หนีไปซะ
เมื่อจงอูตื่นขึ้นมาจากฝันร้าย ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปเดินเล่น... เขาได้เจอกับซอกยุน แรปเปอร์ที่ย้ายเข้ามาอยู่ใหม่
…
จองฮวาเริ่มสงสัยในตัวหมอมุนโจว่ามีส่วนเกี่ยวข้องยังไงกับหอพักเอเดน
เพราะคลีนิกของหมอ มีชื่อเดียวกันกับบ้านเด็กกำพร้าที่ไฟไหม้ และผอ.โรงเรียนก็คือ ป้าเจ้าของหอพักเอเดน
เธอจึงนัดไปทำฟันที่คลีนิก
เมื่อไปถึง... จองฮวาก็สำรวจดูตามรูปที่วางไว้ มีรูปหนึ่ง มีคนในหอพักอยู่หลายคนรวมถึงป้าเจ้าของหอพักด้วย
หมอมุนโจบอกว่า เขาเป็นเด็กกำพร้าอยู่ที่บ้านนั้น และป้าก็เป็นเสมือนแม่ของเขา
และตอนนี้หมอก็พักอยู่ที่หอเอเดนก็เพราะกอยากอยู่กับป้านี่แหละ
…
จงอูกับซอกยุนไปนั่งกินเหล้าคุยกัน จงอูเล่าเรื่องคนในหอที่โรคจิตและเสียงที่ดังจากชั้นสี่อยู่หลายๆครั้ง
เขาบอกให้ซอกยุนแจ้งเขา ถ้าเห็นใครพยายามจะเข้าห้อง
ซอกยุนขอตัวกลับห้องก่อนส่วนจงอูไปหาจีอึนที่คอนโด
จงอูส่งข้อความหาจีอึน แต่ได้ยินเสียงจีอึนลงจากรถ... เป็นรถของรุ่นพี่ที่จ้างงานจงอูนี่เอง รุ่นพี่กำลังตามจีบจีอึนอยู่
จีอึนเห็นข้อความที่จงอูส่งมา... ตอบกลับไปว่า กำลังจะนอน แล้วโทรหาจงอู
แต่จงอูก็ได้รับข้อความจากซอกยุนพอดี ส่งรูปมาเป็น พี่แว่นโรคจิตกำลังจะเข้าห้องจงอู แล้วหันหน้ามา...
จงอูตกใจก็เลยรีบขึ้นแท๊กซี่กลับหอ เลยไม่ได้รับสายจีอึน
จงอูเป็นห่วงซอกยุนว่าจะถูกทำร้ายก็เลยรีบกลับไปคุยด้วย แล้วบอกว่าคนที่น่ากลัวที่สุดก็คือ หมอมุนโจ
แล้วหมอมุนโจก็เดินเข้ามา หมอได้ยินที่จงอูพูดทุกอย่าง
…
จงอูกลับห้องแล้วปวดฉี่ เลยเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่ขากลับเขาเห็นพี่แว่นโรคจิตกำลังยืนถือมีดกำลังจะเข้าไปในห้องจงอู
จงอูก็เลยแอบถ่ายรูป แต่ยังไม่ทันได้ถ่าย ป้าเจ้าของหอเดินเข้ามาแล้วตะโกนทักดังลั่น จงอูเลยโมโหว่าจะเข้ามาขัดจังหวะทำไม
ก็เลยบอกให้ไปค้นห้องพี่แว่นนั่นว่ามีมีดอยู่แน่ๆ
ป้าเจ้าของหอก็เลยต้องตามน้ำ เดินไปที่ห้องพี่แว่นแล้วตบหน้าทีนึง แล้วให้คนบ้าเข้าไปค้นห้อง
คนบ้าเข้าไปค้นแล้วแอบเอามีดที่เจอเสียบไว้ที่กางเกง แล้วออกมาบอกว่า ไม่มีมีด
ยิ่งทำให้จงอูสติแตก เข้าไปค้นห้องเองแบบบ้าเลือด พอไม่เจออะไรก็แยกย้ายกันกลับห้อง
แต่คืนนั้นจงอูหลอนจนนอนไม่ได้ มานั่งถือมีดอยู่ที่ประตูจนเช้า
…
รุ่งขึ้น.. จงอูไปทำงานด้วยความเครียด สิ่งที่เขาเก็บกดมาตลอดเริ่มจะระเบิด...
เมื่อเลิกงานทุกคนกลับบ้านแต่จงอูไม่กลับ... เขาเอาคีย์บอร์ดของหัวหน้าที่เขารำคาญมากมาทำลายทิ้ง
จงอูไปเข้าร้านเกม แล้วรำคาญกลุ่มเด็กที่เล่นเกมอยู่ด้านหลัง ก็เลยบอกให้เจ้าของร้านไล่ให้กลับบ้าน
กลุ่มเด็กพวกนั้นแค้นจงอู ก็เลยมาดักทำร้ายจงอูระหว่างทางเดินกลับหอพัก
จงอูโมโหมาก สิ่งที่เก็บกดไว้มาตลอดได้ระเบิดออกมา... จงอูซัดเด็กพวกนั้นจนต้องร้องขอชีวิต
ส่วนตัวเองก็นั่งพิงกำแพงเดินไม่ไหว
หมอจุนโมเดินเข้ามาแล้วพูดว่า “ไม่ต้องห่วง ผมจะอยู่เคียงข้างคุณเอง”