สปอยล์ River Where the Moon Rises ตอนที่ 39-40

คิมชาซึงทูลพระเจ้าจินฮึงให้กำจัดสองพ่อลูกแฮจีวอลและแฮโมยง นอกจากสองคนนี้แล้วพระองค์ยังทรงตั้งพระทัยว่าจะกำจัดโกกอนด้วยเช่นกัน ใต้เท้าแฮจีวอลตำหนิลูกสาวที่หลงรักโกกอนจนมองไม่เห็นจุดจบของเขา แต่โมยงบอกว่าความรักของนางจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

พระเจ้ายองยางทรงลงโทษพระมเหสีจินด้วยการเนรเทศออกจากวังหลวง ขณะที่พระองค์เองทรงนำกำลังเสริมไปช่วยอนดัลและองค์หญิงที่ป้อมอาดัน ระหว่างทางพระองค์ได้รับข่าวดีว่าดัลสามารถกอบกู้ป้อมอาดันกลับคืนมาได้แล้ว แต่ทรงกังวลว่าหากกองทัพหลักของชิลลามาถึง สถานการณ์จะยิ่งแย่ลงกว่านี้

เมื่อพระเจ้าจินฮึงยกกองทัพมาถึง จึงมีรับสั่งให้กระจายกำลังออกไปโดยที่ยังไม่โจมตี และส่งสาส์นไปให้องค์หญิงเพื่อยอมแพ้ในยามรุ่งสางโดยทิ้งอาวุธและเปิดประตูป้อมปราการ มิเช่นนั้นพระองค์จะฆ่าทุกคน แต่ดัลบอกว่าจะขอสู้จนตัวตายและขอให้องค์หญิงกับทาราจินพาคนเจ็บกลับเมืองหลวง ระหว่างทางที่ออกจากป้อม องค์หญิงขอให้ทาราจินกลับไปก่อน โดยที่นางบุกไปที่ค่ายของชิลลาเพียงลำพัง แม้โกกอนจะหมดอำนาจทางการทหารแล้ว แต่เขาก็ยังต้องการมาที่ป้อมปราการ แฮโมยงจึงแอบตามเขาออกมาด้วย ขณะที่ใต้เท้าแฮจีวอลถูกสังหารตามรับสั่งของพระเจ้าจินฮึง

องค์หญิงบุกไปที่ห้องบรรทมของพระเจ้าจินฮึง แต่โกกอนเข้ามาขัดขวางไว้ นางจึงตกเป็นเชลยของชิลลา ขณะที่ดัลรอให้ฝ่ายชิลลาโจมตีตอนรุ่งสาง แต่กลับไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ นอกจากสาส์นที่เขาได้รับจากพระเจ้าจินฮึงพร้อมกับกำไลหยกขององค์หญิง พระองค์ขอให้ดัลยอมแพ้เพื่อเป็นการช่วยชีวิตองค์หญิง

ชิลลาไม่สนใจว่ากองทัพโคกูรยอจะเปิดประตูป้อมหรือไม่ เพราะพระเจ้าจินฮึงตั้งพระทัยอยู่แล้วว่าจะฆ่าพวกเขาทิ้งทั้งหมดและจะไม่ยอมปล่อยตัวองค์หญิงกลับไป แฮโมยงตามมาพบโกกอนเพื่อมารับเขาให้หนีไปด้วยกัน เพราะพ่อของนางถูกสังหารไปแล้ว โกกอนบอกว่าเขาต้องอยู่ปกป้ององค์หญิงที่ถูกชิลลาจับตัวไป จึงขอให้แฮโมยงหนีไปก่อน แต่นางยืนกรานที่จะอยู่ช่วยเขา แม้จะเจ็บปวดที่โกกอนมีใจให้เพียงองค์หญิงก็ตาม

โกกอนและแฮโมยงต่อสู้ขัดขวางกลุ่มของคิมชาซึงที่กำลังนำตัวองค์หญิงไปที่ซอราบอล แฮโมยงได้รับบาดเจ็บ หลังจากนั้นโกกอนจึงพาพวกนางหนีอ้อมไปอีกด้านหนึ่ง ขณะที่ดัลตัดสินใจที่จะปกป้องคนที่เขารักตามคำสอนของพ่อ ทันใดนั้นเองเขาก็ได้รับข่าวว่ากองทัพของพระเจ้ายองยางกำลังเดินทางมาถึง

ดัลสั่งให้พุงแกเฝ้าป้อมปราการไว้ให้ดี ในขณะที่เขาออกไปตามหาองค์หญิง หลังจากที่นางยิงผงสีเพื่อส่งสัญญาณ ขณะที่รอดัลอยู่นั้น ทั้งโกกอนและองค์หญิงต้อสู้รบกับทหารของชิลลาที่ตามมา โกกอนโดนแทงจนสาหัส ดัลมาถึงและช่วยสู้กับทหารเหล่านั้นจนตายหมด โกกอนขอให้ดัลพาองค์หญิงกลับไป แฮโมยงอยู่ดูใจโกกอนและถามว่าเคยรักนางบ้างไหม แม้จะเพียงชั่วขณะเดียวก็ตาม ก่อนสิ้นใจโกกอนจึงบอกว่ารักนาง

พระเจ้ายองยางและกองทัพของพระองค์โจมตีชิลลาจนได้รับชัยชนะ ดัลพาองค์หญิงกลับมาที่ป้อมปราการและได้ยินเสียงแตรชัยของโคกูรยอ ขณะที่ทั้งสองคนกำลังคุยกันว่าจะไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนั้น ทหารของชิลลาที่เหลือบุกเข้ามาโจมตี พุงแกยกกำลังมาช่วย อนดัลโดนธนูยิงจนเสียชีวิต องค์หญิงร้องไห้จะขาดใจ เหล่าทหารช่วยกันเข็นร่างของแม่ทัพอนดัลกลับโคกูรยอ

แฮโมยงกลับมาเปิดร้านเช่นเดิม องค์หญิงตัดสินใจออกจากเมืองหลวงและกลับไปใช้ชีวิตตามลำพังที่หมู่บ้านหุบเขาผี แต่เมื่อไปถึง นางต้องแปลกใจเมื่อเห็นอนดัลอยู่ที่นั่น แต่เขากลับจำนางไม่ได้

นักบวชวอลกวังจึงเล่าให้ฟังว่า ดัลได้ขอร้องให้สอนวิชาแกล้งตาย และเขาใช้วิชานั้นขณะที่โดนธนูยิง จนทุกคนคิดว่าเขาตายจริงๆ แต่วิชานี้ก็มีความสุ่มเสี่ยงอยู่มากหากขาดประสบการณ์ ก่อนที่นักบวชวอลกวังจะจากไป เขาบอกไว้ว่าอีกไม่นานอนดัลก็จะจำทุกอย่างได้เอง องค์หญิงจึงช่วยรื้อฟื้นความทรงจำให้แก่เขา ด้วยรอยจูบขององค์หญิง ทำให้ดัลจำทุกอย่างได้ และพวกเขาทั้งสองคนก็ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตามที่ตั้งใจไว้