สปอยล์ River Where the Moon Rises ตอนที่ 29-30

หลังจากที่องค์หญิงพิสูจน์ได้ว่าพระมเหสีจินและโกวอนพโยเป็นชู้กัน นางก็ขอให้พระมเหสีจินออกจากวังไปเงียบๆเพื่อเห็นแก่องค์ชายกอนมู ส่วนโกวอนพโยจะต้องมอบบางอย่างเพื่อนาง ต่อมาพระมเหสีจินทูลลาฝ่าบาทโดยอ้างว่าจะไปพักฟื้นร่างกายและสวดภาวนาที่วัดฮอบ็อบ

องค์หญิงไม่โกรธนางในกงซอนที่ตกเป็นทาสรับใช้โกวอนพโย เพราะรู้ดีว่านางไม่มีทางเลือกเมื่อเขาใช้เรื่ององค์รัชทายาทมาขู่ แต่ต่อไปนี้ห้ามหลอกลวงนางอีก และไม่นำเรื่องการคบชู้ของพระมเหสีไปทูลฝ่าบาท

แฮโมยงโกหกพ่อว่านางถูกคิมชาซึงลักพาตัวไปเพราะเรื่องการค้าทาสหญิงที่ล้มเหลวในครั้งก่อน แต่นางยินยอมจะชดใช้ค่าเสียหายจึงได้รับการปล่อยตัวกลับมา แต่โกกอนรู้ดีว่าเป็นเพราะข้อมูลเท็จที่เขาสั่งให้นางเขียน จึงขอร้องว่าต่อไปนี้อย่าอยู่ให้ห่างสายตาของเขา

โกวอนพโยมอบตราประจำเผ่าคเยรูให้โกกอนและบอกว่า ต่อไปนี้อำนาจในกองทัพจะเป็นของเขา พร้อมทั้งอยากฟังแผนการของลูกชาย

ทาราจินและแม่ทัพโกซังชอลมีปากเสียงกัน เพราะนางไม่ให้เขาพกอาวุธเข้าวังหลวงหากไม่ได้รับการแต่งตั้งจากฝ่าบาท แต่โกซังชอลอ้างว่ามันเป็นข้อยกเว้นสำหรับเผ่าคเยรู ดัลเข้ามาห้ามไว้ก่อที่จะเกิดการปะทะกันทั้งสองฝ่าย องค์หญิงตำหนิทาราจินและพุงแกที่ชักดาบออกมากลางเมืองหลวง เพราะที่นี่ไม่ใช่หมู่บ้านหุบเขาผีที่จะทำอะไรได้ตามอำเภอใจ แต่ทาราจินบอกว่าพุงแกต้องการปกป้องนางเท่านั้น ทาราจินรู้สึกน้อยใจที่โดนตำหนิ ดัลจึงปลอบใจว่าช่วงนี้องค์หญิงมีเรื่องที่ต้องคิดมากมาย

ในที่ประชุมเรื่องการคืนสิทธิการค้าเกลือให้แก่ราชวงศ์ ฝ่าบาทให้สภาเผ่าทั้งห้าออกเสียง แม่ทัพยอลจากเผ่าจอลโลและหัวหน้าซาอุนอัมแห่งเผ่าซุนโนเห็นด้วย และท่ามกลางความแปลกใจของทุกคน โกวอนพโยแสดงความเห็นด้วยเช่นกัน จากนั้นองค์หญิงพูดถึงเรื่องการยกเลิกการเก็บภาษีจากราษฎรเพื่อสร้างปราสาทจางอัน ในฐานะราษฎรคนหนึ่ง นางจะเป็นผู้เสียภาษีเองและสละทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อโคกูรยอ และกดดันให้ขุนนางผู้มั่งมีทุกคนต้องจ่ายภาษีด้วยเช่นกัน แต่ฝ่าบาททรงเกรงว่าจะมีเรื่องร้ายตามมา โดยเฉพาะโกวอนพโยซึ่งเป็นคนที่ไม่ยอมอะไรง่ายๆ องค์หญิงจึงบอกว่านางจะกำจัดพวกที่กัดกินโคกูรยอและข่มขูฝ่าบาทไปทีละคน ขณะที่คุยกันอยู่นั้นฝ่าบาทและองค์หญิงมองไปที่หัวหน้าขันที ซึ่งมีท่าทางไม่น่าไว้วางใจ

องค์หญิงทบทวนเรื่องการทำพิธีตั้งครรภ์ที่ดูจุงซอทำให้สนมฮยอน จึงคิดได้ว่าแฮโมยงรู้เห็นกับเรื่องนี้ตั้งแต่แรก อนดัลเป็นห่วงองค์หญิงและขอให้นางค่อยๆคิดค่อยๆทำทีละเรื่องและอย่าทุ่มเทมากเกินไป

องค์หญิงคลางแคลงใจว่าแฮโมยงอยู่ฝ่ายไหนกันแน่ เพราะขณะที่นางเคยช่วยเหลือองค์หญิงแต่ก็ทำตามคำสั่งของโกวอนพโย แฮโมยงกล่าวว่านางอยู่ฝ่ายองค์หญิง แต่บางเรื่องนางก็ถูกโกวอนพโยข่มขู่ ส่วนเรื่องดูจุงซอที่นางเป็นคนพาเข้าวังนั้น แฮโมยงไม่สามารถแก้ตัวได้ และคิดจะสังหารองค์หญิงตามคำสั่งพระเจ้าจินฮึงแห่งชิลลา แต่โกกอนเข้ามาแก้ตัวแทนนางเสียก่อนและแสดงตนว่าแฮโมยงคือคนรักของเขา องค์หญิงจึงขอให้โกกอนเลิกรับใช้ฝ่าบาทและไม่ต้องเสแสร้งภักดีอีกต่อไป แต่โกกอนบอกว่าเขาไม่ได้เสแสร้งและยังคงภักดีเหมือนอย่างเช่นที่เคยภักดีต่อองค์หญิง

องค์หญิงมั่นใจว่าโกวอนพโยกำลังวางแผนการบางอย่าง โกกอนบอกโมยงว่าเขาเป็นคนช่วยดูจุงซอออกจากคุก และอีกไม่นานวังหลวงแห่งนี้จะเป็นของตระกูลโกผู้ยิ่งใหญ่
โกวอนพโยและโกกอนร่วมกันวางแผนก่อการกบฏ โกซังชอลเตือนโกกอนเรื่องความสัมพันธ์กับแฮโมยง หลังจากที่นางถูกปล่อยตัวจากเผ่าชิลลา องค์หญิงสั่งหัวหน้าซาอุนอัมให้จับตาดูที่บ้านของโกวอนพโยและกองทัพของเขา เพราะนางมั่นใจว่าเขาจะก่อกบฏ

ขณะที่องค์หญิงและอนดัลเที่ยวเล่นอยู่ที่ตลาด นางเห็นหัวหน้าขันทีมีพิรุธน่าสงสัย โกกอนและแฮโมยงขอให้ดูจุงซอรวบรวมคนของเขาเพื่อลอบสังหารฝ่าบาทอีกครั้ง และเผ่าคเยรูจะจัดการที่เหลือเอง โกกอนให้จุงซอกินยาพิษเพื่อทำตามคำสั่งของเขา และอีกสิบวันจึงค่อยมารับยาถอนพิษจากโมยง จากนั้นดูจุงซอจึงรวบรวมกำลังคนและจับทาราจินไป เพื่อให้ร่วมมือกับเขาโดยอ้างบุญคุณของชอนจูบัง

โกซังชอลไปพบยังแช็กที่ป้อมฮวังจูตามคำสั่งของโกวอนพโย เพื่อให้เขาเกลี้ยกล่อมเจ้าเมืองต่างๆให้เข้าร่วมการกบฏในครั้งนี้ และหากงานนี้สำเร็จโกวอนพโยจะให้โกกอนได้ขึ้นครองบัลลังก์ โกกอนรับปากว่าจะรวมแพ็คเจและชิลลาเข้ากับโคกูรยอให้ได้
องค์หญิงคืนดีกับทาราจินและบอกว่าจะปล่อยให้นางกลับแผ่นดินกอกเติร์กบ้านเกิดของนางตามที่ตั้งใจไว้ ทาราจินถามถึงหัวหน้าชอนจูบัง องค์หญิงบอกว่านางกำลังรอให้เขาปรากฏตัวอีกครั้ง

ดัลชื่นชมฝีมือการยิงธนูขององค์รัชทายาท องค์รัชทายาทบอกว่าอาจารย์โกกอนเป็นผู้ฝึกสอนและขอให้ดัลอย่าชิงชังโกกอนอีกเลย แม้ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยสนิทกับองค์หญิงมาก่อนก็ตาม องค์หญิงทูลเสด็จพ่อว่าอาจารย์โกกำลังหลอกลวงพระองค์และองค์รัชทายาทโดยที่โกวอนพโยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังและมีหัวหน้าขันทีเป็นสายลับให้กับเขา พระเจ้าพยองวอนทรงทราบดีแต่ที่เก็บเขาไว้ข้างกายก็เพราะว่าอาจเป็นประโยชน์ในการใช้เป็นเหยื่อเพื่อจับโกวอนพโย ทันใดนั้นเองพระองค์ได้รับแจ้งว่าหัวหน้ายังแช็กกำลังยกกองทัพเข้าเมืองหลวงเพื่อก่อการกบฏ อนดัลอาสาที่จะออกไปรบด้วยตนเองเพื่อองค์หญิง