สปอยล์ River Where the Moon Rises ตอนที่ 1-2

โกวอนพโยข่มขู่พระเจ้าพยองวอนเรื่องการผูกขาดเกลือ พระองค์ทรงจำใจยอมเพราะบัลลังก์ของพระองค์อยู่ได้ด้วยการสนับสนุนของชนเผ่าทั้งห้า พระมเหสียอนทรงเกรงว่าต่อไปชนเผ่าทั้งห้าจะเป็นภัยต่อราชวงศ์ จึงตัดสินพระทัยที่จะออกลาดตระเวนแผ่นดิน

องค์หญิงพยองกังแอบได้ยินโกวอนพโยและพระสนมจินคุยกัน พวกเขาสงสัยว่าพระมเหสีอาจมีแผนการบางอย่างในการเสด็จออกลาดตระเวนครั้งนี้ หลังจากที่เขาได้สิทธิการผูกขาดเกลือไปแล้ว จากนั้นโกวอนพโยได้มอบจดหมายใส่ร้ายพระมเหสีเพื่อให้สนมจินนำไปซ่อนไว้ที่ตำหนักของพระนาง ในระหว่างที่เสด็จออกนอกวัง ทั้งนี้เพื่อเป็นโอกาสให้สนมจินได้ขึ้นเป็นพระมเหสีอีกด้วย

องค์หญิงพยองกังมิได้นำเรื่องนี้กราบทูลเสด็จแม่เพราะถูกโกวอนพโยข่มขู่ไว้ ด้วยความคับแค้นใจจึงมักฝึกศิลปะการต่อสู้อยู่เสมอ เพราะคิดว่าสักวันหนึ่งตนเองจะเป็นกษัตริย์ปกครองโคกูรยอให้ได้ โกกอนเป็นครูฝึกให้องค์หญิงและแอบมีใจให้นาง แม้เขาจะเป็นบุตรของโกวอนพโย แต่ก็เลือกที่จะจงรักภักดีต่อครอบครัวขององค์หญิง

องค์หญิงพยองกังตามเสด็จพระมเหสีเพื่อออกลาดตระเวน โดยมุ่งหน้าไปยังเผ่าซุนโนก่อนที่จะไปเผ่าจอลโลพื้นเพเดิมของพระนาง เมื่อโกวอนพโยรู้เรื่องนี้ จึงคิดวางแผนการบางอย่าง

ขณะที่แม่ทัพอนฮยอบแห่งเผ่าซุนโนกำลังฝึกอนดัลลูกชายของตนเพื่อให้เป็นนักสู้ที่แข็งแกร่ง เขาได้รับข่าวว่าพระมเหสีจะเสด็จมาถึงเผ่าซุนโนในวันรุ่งขึ้น

เมื่อสิบสองปีก่อน วอลกวังเคยเป็นนักรบยอดฝีมือแห่งเผ่าจอลโล แต่ตอนนี้เขาบวชเป็นพระอยู่ที่วัดอีบุลลันซา และเคยเป็นคนรักเก่าของพระมเหสีจนพระนางตั้งครรภ์ และให้กำเนิดองค์หญิงพยองกังหลังจากที่อภิเษกกับพระเจ้าพยองวอนได้เพียงแปดเดือนเท่านั้น เรื่องนี้ทำให้พระเจ้าพยองวอนทรงระแวงมาโดยตลอด ทันใดนั้นเองฝ่าบาทก็ได้รับข่าวเท็จว่าพระมเหสีเสด็จไปที่วัดแห่งนี้ในขณะที่ออกลาดตระเวน ยิ่งทำให้พระองค์ทรงกริ้วเป็นอย่างมาก จากนั้นจึงมีรับสั่งให้ค้นตำหนักของพระนาง และพบจดหมายรักปลอมที่โกวอนพโยให้สนมจินแอบเอาไปซ่อนไว้ ฝ่าบาทจึงตั้งพระทัยว่าจะฆ่าพระมเหสีและวอนกวัง โกวอนพโยอาสาว่าจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้ให้เอง

เมื่อเสด็จถึงเผ่าซุนโน พระมเหสีทรงบอกองค์หญิงว่าแม่ทัพอนฮยอบคือนักรบที่แข็งแกร่งกว่าโกวอนพโย องค์หญิงจึงเริ่มสนใจที่เรียนรู้การฝึกดาบจากเขา แต่เขาเห็นว่าองค์หญิงยังทรงพระเยาว์นัก จึงทูลให้อยู่ห่างจากดาบไว้จะดีกว่า ขณะที่พระมเหสีกำลังขอร้องให้แม่ทัพอนฮยอบส่งกองทัพไปปราบโกวอนพโยอยู่นั้น องค์หญิงเข้ามาขัดจังหวะและเล่าความจริงที่แอบได้ยินเรื่องที่โกวอนพโยและสนมจินคุยกัน พระมเหสีทรงกริ้วที่องค์หญิงเพิ่งมาบอก และตัดสินพระทัยที่จะเสด็จกลับวัง เพราะทรงเชื่อว่าโกวอนพโยมีแผนการบางอย่าง แต่แม่ทัพอนฮยอบเกรงว่าองครักษ์ไม่เพียงพอ เขาจึงจะรวบรวมกำลังเพิ่มและตามไปส่งเสด็จ แต่โกวอนพโยส่งแม่ทัพโกซังชอลบุกไปที่เผ่าซุนโนเสียก่อน และฆ่าชาวเผ่าตายเป็นจำนวนมาก อนฮยอบสั่งให้อนดัลพาพระมเหสีและองค์หญิงไปหลบที่วัดอีบุลลันซาและขอให้พระที่นั่นช่วย แต่พระมเหสีตัดสินพระทัยที่จะอยู่ต่อ และทรงมอบสร้อยคอให้องค์หญิงและสั่งให้ทูลทุกอย่างให้เสด็จพ่อฟัง จากนั้นอนดัลจึงรีบพาองค์หญิงหนีไป

โกวอนพโยยกกองทัพตามมาถึงเผ่าซุนโน และทูลพระมเหสีว่าฝ่าบาทมีรับสั่งให้เขามาฆ่าพระนาง อนฮยอบเอาตัวเข้ารับลูกธนูแทนพระมเหสีจนบาดเจ็บ ระหว่างที่เกิดการต่อสู้อยู่นั้นโกวอนพโยยิงธนูใส่พระมเหสีจนสิ้นพระชนม์ โกวอนพโยบังคับให้แม่ทัพอนฮยอบยอมรับข้อหากบฏเพื่อแลกกับชีวิตของชนเผ่าที่เหลืออยู่

ระหว่างปีนหน้าผา อนดัลพลาดตกลงไปในเหว องค์หญิงจึงเดินทางต่อคนเดียวจนกระทั่งถึงวัดและเห็นเสด็จพ่อยกกองทัพมาเพื่อกำจัดวอลกวัง วัดถูกเผาและพระจำนวนมากถูกฆ่าตาย แต่วอลกวังหลบหนีไปได้ ชายลึกลับหลบอยู่ในถ้ำและได้ช่วยองค์หญิงไว้ ขณะที่องค์หญิงสลบอยู่นั้น เขาทำพิธีบางอย่างเพื่อลบความทรงจำของนาง
แปดปีต่อมาองค์หญิงพยองกัง ในชื่อใหม่ว่ายอมกาจินอาศัยอยู่กับพ่อบุญธรรมและเป็นนักดาบที่เก่งที่สุดในชอนจูบัง นางยังคงฝันร้ายอยู่บ่อยๆถึงเหตุการณ์ในอดีต แม้จะจำอะไรไม่ได้ก็ตาม

กาจินได้รับคำสั่งให้ฆ่าทุกคนที่มาจากโคกูรยอ แต่นางจะละเว้นชีวิตของเด็กและสตรี ซึ่งต่างกับมาแทโมที่โหดเหี้ยม กาจินขอยุติการเป็นนักดาบเพราะไม่ต้องการเห็นเลือดอีก และต้องการใช้ชีวิตที่สงบสุขอยู่กับพ่อและเกลือ แต่หัวหน้าขอให้นางทำภารกิจสุดท้ายให้ก่อน โดยการกำจัดพระเจ้าพยองวอนกษัตริย์แห่งโคกูรยอที่กำลังจะเสด็จมาที่เขาซงฮัก

ระหว่างเดินทางในป่า ยอมกาจินพบอนดัลโดยบังเอิญและได้ช่วยชีวิตเขาไว้ แม้นางจำอะไรไม่ได้ แต่อนดัลบอกว่าเขารู้จักนาง..