สปอยล์ Reborn Rich ตอนที่ 3

ขณะที่โดจุนกำลังเรียนมหาวิทยาลัย เขาสามารถทำเงินได้จำนวนมหาศาลจากที่ดินที่คุณปู่ยกให้และแปลงเป็นเงินสกุลดอลลาร์ ปิดเทอมคราวนี้เขาต้องการเดินทางไปนิวยอร์กกับพ่อเพื่อช่วยดูว่าควรจะลงทุนธุรกิจกับหนังเรื่องไหน

โดจุนพบอัยการซอมินยองโดยบังเอิญซึ่งขณะนั้นเธอเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยและกำลังเสียใจเมื่อรู้ว่านักร้องซอแทจีกำลังจะอำลาวงการ

อัยการชเวชางเจซึ่งเป็นลูกเขยของท่านประธานจินอยากเอาใจท่านประธานจินโดยเสนอให้ซื้อกิจการของฮันโดเหล็กกล้าที่กำลังจะไปไม่รอด เขาหวังจะลงเล่นการเมืองและขอให้พ่อตาช่วยสนับสนุน

ฮยองจุนและโดจุนเดินทางไปอเมริกากับพ่อ โดจุนอยากให้พ่อร่วมลงทุนการผลิตหนังเรื่องไททานิก เพราะมันสามารถได้ส่วนแบ่งกำไรจำนวนมหาศาล เช่นเดียวกับเรื่องโดดเดี่ยวผู้น่ารักที่เขาเคยแนะนำพ่อให้นำเข้ามาฉายที่เกาหลีช่วงคริสมาสต์จนทำให้พ่อได้กำไรก้อนงาม

สามคนพ่อลูกพบกับโอเซฮยอนโดยบังเอิญซึ่งต้องการลงทุนกับหนังเรื่องไททานิกเช่นกัน โอเซฮยอนคือผู้อำนวยการและหัวหน้าตลาดเอเชียแปซิฟิกของพาวเวอร์แชร์ส โดจุนพยายามเข้าหาโอเซฮยอนและบอกว่าเขาต้องการลงทุนกับตลาดธุรกิจในอเมริกาเพราะเชื่อสัญชาตญาณของตัวเอง โอเซฮยอนมองโดจุนเป็นเพียงนักศึกษาหนุ่มที่อาศัยการคาดเดา โดจุนจึงบอกว่าเขามีเงินสดจำนวนมากและข้อมูลที่แม่นยำที่จำเป็นต่อการลงทุน แต่โอเซฮยอนไม่สนใจหรือเชื่อคำพูดของโดจุน

ประธานจินกำลังพิจารณาการประมูลบริษัทฮันโดเหล็กกล้าที่มีหนี้สินเกินตัวซึ่งเขายังมองไม่เห็นผลกำไร ขณะที่แดยองกรุ๊ปเป็นคู่แข่งในการประมูลครั้งนี้ด้วย แต่ประธานจินตั้งงบประมาณการลงทุนไว้อย่างจำกัดและจะไม่ยอมให้แดยองกรุ๊ปชนะการประมูล เขาจึงมอบหมายหน้าที่นี้ให้กับจินยองกีลูกชายคนโตซึ่งเป็นรองประธาน

ถึงแม้ว่าจินยุนกีพ่อของโดจุนจะไม่สนใจธุรกิจของตระกูล แต่จินดงกีก็ไม่ไว้ใจโดจุนที่อายุเพียงยี่สิบแต่สามารถสร้างเงินจำนวน 24,000 ล้านวอนได้จากที่ดินของคุณปู่ เขาคิดว่าโดจุนกำลังมีแผนการบางอย่างและเตือนพี่จินยองกีว่าอย่าประมาท จินยองกีคิดว่าตนเองกำลังได้รับบททดสอบจากพ่อเรื่องการประมูลฮันโดเหล็กกล้า

หัวหน้าอีจึงบอกว่าท่านประธานกำลังมองหาผู้สืบทอดที่เหมือนกับท่านและยองกีก็ได้รับโอกาสนั้นในฐานะลูกชายคนโต หัวหน้าอีอยากให้จินยองกีประมูลฮันโดเหล็กกล้าให้สำเร็จให้ได้

ฮาอินซอกรับหน้าที่ขับรถรับส่งโดจุนระหว่างบ้านกับมหาวิทยาลัยตามคำสั่งของท่านประธานจิน หลังจากส่งโดจุนที่หน้ามหาวิทยาลัยแล้ว ฮามินซอกก็จอดรถรออยู่บริเวณนั้นและเห็นกลุ่มนักศึกษาที่มีฐานะกำลังชักชวนโดจุนให้เข้าชมรมอันทรงเกียรติของพวกเขา โดจุนจำได้ว่าท่านรองฯจินซองจุนเคยอยู่ชมรมนี้

ซอมินยองตกลงไปกินข้าวกับโดจุนเพราะเขาจะบอกข้อมูลเกี่ยวกับซอแทจีนักร้องคนโปรดของเธอ โดจุนพามินยองไปที่ชมรมอันทรงเกียรติและบอกว่าซอแทจีจะกลับเข้าวงการในฐานะศิลปินเดี่ยวในอีกสี่ปีข้างหน้าซึ่งก็คือปี2000 มินยองไม่พอใจที่โดจุนพาเธอมาที่ชมรมแห่งนี้

หลังจากที่ฮันโดเหล็กกล้าประกาศล้มละลาย เนื่องจากไม่สามารถชำระหนี้จากการกู้ยืมจำนวนสี่ล้านล้านวอนได้ รองประธานจินยองกีจึงคิดว่าจะเข้าร่วมประชุมกับผู้ปล่อยเงินกู้ แต่ทว่าเงินทุนสะสมจำนวนสามแสนล้านวอนที่เตรียมไว้ไม่อาจใช้ต่อรองได้ เพราะมีบริษัทต่างชาติของโอเซฮยอนเสนอเงินห้าแสนล้านวอนเท่ากับเงินที่เจ้าหนี้เรียกร้องเป็นเงินทุนจัดซื้อ

ประธานจินเชื่อว่าโอเซฮยอนเป็นเพียงตัวหมากเท่านั้น เพราะเจ้าของกระดานหมากรุกตัวจริงคือคนที่ทนเห็นซุนยังเทกโอเวอร์ฮันโดเหล็กกล้าไม่ได้

โอเซฮยอนยอมแหกกฎของตัวเองและช่วยโดจุนในการลงทุนเทกโอเวอร์ฮันโดเหล็กกล้าในครั้งนี้ โดจุนขอให้โอเซฮยอนรักษาความลับของผู้ลงทุนและให้เหตุผลว่าเขาไม่ต้องการให้ฮันโดเหล็กกล้าตกไปอยู่ในมือของรองประธานจินยองกีซึ่งเป็นลุงและผู้สืบทอดซุนยังรุ่นต่อไป โดจุนไม่ต้องการครอบครองฮันโดเหล็กกล้าแต่เป็นซุนยังกรุ๊ป