สปอยล์ Perfect Family ตอนที่ 4
ชเวฮยอนมินกลับไปพร้อมกับคำเตือน ทำให้ซอนฮีอยากรู้เรื่องของพ่อแม่มากขึ้นและขอความช่วยเหลือจากฮยอนอู ซอนฮีต้องการหาคำตอบในห้องที่เป็นปริศนาขณะที่พ่อแม่ไม่อยู่ ฮยอนอูช่วยถ่วงเวลาพ่อแม่ที่เพิ่งกลับมาจนกระทั่งซอนฮีปีนหน้าต่างเข้าไปในห้องนั้นได้และพบรูปครอบครัวที่อาจจะเป็นคำตอบ
แม่เข้าไปในบ้านและไม่พบซอนฮี เธอจึงใช้สายตาที่หวาดระแวงเพื่อบอกกับพ่อ ขณะที่พ่อกำลังจะไขประตูห้องปริศนานั้น จู่ๆ ซอนฮีก็เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดคลุมที่ซ่อนรูปสำคัญไว้ข้างใน หลังจากที่เธอขอตัวกลับเข้าห้อง แม่ของเธอจึงเข้าไปสำรวจห้องน้ำที่มีร่องรอยการอาบน้ำแต่ถังขยะกลับแห้งสนิท
ซอนฮีถามแม่ถึงเหตุผลที่รับเธอมาเลี้ยงแทนที่จะเป็นเด็กผู้ชาย ทำให้แม่ถูกตัดขาดจากญาติตั้งแต่นั้น คำถามของลูกทำให้แม่สงสัยว่าซอนฮีอาจจะรู้อะไรบางอย่าง พ่อจึงบอกกับแม่ว่าให้ปกปิดเรื่องนี้จนถึงที่สุดและควรจะเร่งแผนการเดิมให้เร็วขึ้น ซอนฮีและฮยอนอูไปที่บ้านคุณย่าของเธอเพื่อถามถึงเด็กผู้ชายในรูป แต่คุณย่าไล่เธอกลับไปด้วยความโกรธและต่อว่าที่เธอเป็นตัวประหลาด ฮยอนอูดูแลซอนฮีด้วยความเป็นห่วงและพร้อมที่จะช่วยเหลือหรือรับฟังปัญหาของเธอ แม้ว่าซอนฮียังไม่ได้บอกเล่าอะไรให้เขาฟัง แต่เธอก็รู้สึกเชื่อใจเขาและสนิทสนมกันมากขึ้น
ซอนฮีจดเรื่องราวที่เกิดขึ้นอย่างคร่าวๆ ไว้ในไดอารี ซึ่งพ่อกับแม่ซื้อให้ในวันเกิดตั้งแต่ตอนเด็ก เพื่อให้เธอจดบันทึกทุกอย่างด้วยความจริงใจ ในตอนนั้นพ่อแม่แอบอ่านไดอารีของซอนฮีที่ไม่อยากไปโรงเรียน เพราะถูกคยองมีล้อเลียนว่าไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพ่อกับแม่ ต่อมาไม่กี่วันซอนฮีได้ข่าวว่าคยองมีย้ายโรงเรียนและเสียชีวิต
หลังจากที่ฮยอนอูมารับซอนฮีออกไปข้างนอกแล้ว พ่อแม่จึงแอบดูไดอารีและการค้นหาในคอมพิวเตอร์ของเธอเกี่ยวกับการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม พวกเขากำลังคิดว่าซอนฮีอาจจะบอกอะไรบางอย่างกับฮยอนอู แม้ว่าคดีของคยองโฮจะปิดไปแล้วโดยสรุปว่าเป็นอุบัติเหตุ แต่สายสืบดงโฮก็แอบติดตามซอนฮีเพราะเชื่อว่าเธอคือศูนย์กลางของคดีนี้
ซอนฮีเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบ้านของคยองโฮให้ฮยอนอูฟัง เธอยืนยันว่าซูยอนคือคนที่แทงคยองโฮแต่ไม่ใช่คนวางเพลิง ซอนฮีขอร้องฮยอนอูไม่ให้แจ้งตำรวจเพราคดีปิดไปแล้ว ซอนฮีวิ่งออกไปจากห้องเรียนเมื่อได้รับข้อความจากซูยอนที่บอกว่ารออยู่หน้าโรงเรียนด้วยความกลัว
บทส่งท้าย....
คุณย่าของซอนฮีเล่าให้พ่อบ้านฟังถึงเรื่องราวในอดีตของลูกชาย ที่ชอบปีนต้นไม้เพื่อหนีเอาตัวรอดจากเพื่อนที่ชอบรังแก ในตอนนั้นท่านรู้สึกผิดที่ไม่มีคุณสมบัติความเป็นแม่เพราะมัวแต่ทุ่มเทกับการทำธุรกิจ