สปอยล์ My Roommate Is Gumiho ตอนที่ 16

คุณคือความสุขเพียงหนึ่งเดียวของผม
เป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้ผมเฝ้ารอเช้าวันใหม่
บางทีผมอาจจะรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า
คุณจะเปลี่ยนโชคชะตาของผมได้..
-------------------------------------------
เมื่ออูยอบอกว่าคงใกล้ถึงจุดจบของเขาแล้ว ดันดีใจและแสดงความยินดีกับเขาเพราะเข้าใจผิดว่าเขากำลังจะได้เป็นมนุษย์ ฮเยซอนแนะนำให้อูยอตามหาเทพภูเขาและถามความจริงถึงสาเหตุที่บางครั้งเขาไม่สามารถใช้พลังหรือรับรู้พลังวิญญาณได้และตอนนี้มือของเขาบางครั้งก็เลือนลางหายไปอีกด้วย เพราะเธอคิดไปเองว่ามันเป็นสัญญาณการกลายเป็นมนุษย์ เธอกังวลว่ามันจะเป็นสัญญาณของการหายตัวไปของอูยอ ทั้งๆ ที่ยังเหลือเวลาอีกหลายเดือนอายุของเขาก็จะครบพันปี แต่อูยอบอกว่าเทพภูเขาไม่เคยให้คำตอบแก่เขา

อูยอไม่ต้องการอยู่ห่างจากดัม เขาจึงตามเธอไปหาอีดันและช่วยสอนยิงธนูให้ จนอีดันสามารถทำคะแนนได้ดีขึ้น อีดันชอบอูยอและเรียกเขาว่าพี่เขย เมื่อดันแนะนำว่าเขาคือแฟนของเธอ อูยอไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง จึงขอนอนกับดัมทุกวันเพื่อจะได้อยู่ใกล้ชิดเธอและหลับฝันไปด้วยกัน วันต่อมาเขาชวนดัมโดดเรียนและใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้มากที่สุด โดยไม่ต้องพูดถึงเรื่องในอนาคต อูยอเพิ่งรู้ว่าดัมเสียใจมากเมื่อตอนที่เขาขอเลิกกับเธอเมื่อครั้งก่อนและหายตัวไปกะทันหัน เธอจึงบอกว่ามันเป็นการจากลาที่ไม่ดี เพราะอย่างน้อยก็ควรให้เวลาอีกฝ่ายได้ทำใจยอมรับบ้าง ดัมเดินสะดุดจนเกือบล้ม อูยอจึงคว้าตัวเธอไว้ แต่ทว่าเขาสูญเสียพลังและไปปรากฏตัวอยู่บนถนนแห่งหนึ่ง เมื่อเขากลับมาหาดัม เธอจึงต่อว่าและขอร้องไม่ให้เขาหายตัวไปอย่างนี้อีก อูยอเป็นห่วงความรู้สึกของดัม หากว่าสักวันหนึ่งเธอเห็นเขาหายไปต่อหน้าและจะต้องร้องไห้อยู่ในบ้านหลังนี้คนเดียว เขาจึงขอให้เธอกลับไปอยู่เป็นเพื่อนน้องชายที่บ้าน แม้อูยอจะบอกดัมว่าเขารับมือได้ที่จะอยู่คนเดียว แต่หลังจากที่ไปส่งดัมแล้ว เขาก็กลับมาร้องไห้เพียงลำพัง

แจจินนำไวน์ไปให้ฮเยซอนเพราะเป็นห่วงที่เธอนอนไม่หลับ เขาเห็นลูกแก้วสีน้ำเงินของเธอจึงคิดว่าเป็นโบราณวัตถุที่ได้มาจากพ่อแม่ เมื่อรู้ว่าเธอไม่มีพ่อแม่ แจจินจึงตั้งใจว่าจะอยู่เคียงข้างและคอยปกป้องเธอ เมื่อกลับถึงบ้าน เขาก็ได้รับหมายเรียกตัวเกณฑ์ทหาร

อูยอวาร์ปไปหาฮเยซอนเพื่อทดสอบว่ายังใช้พลังได้อยู่ เขาขอบใจและรู้สึกดีที่มีฮเยซอนคอยคิดและให้ความช่วยเหลือเขาตลอดมา ฮเยซอนไม่ต้องการฟังสิ่งเหล่านั้นเพราะเธอรู้สึกว่ามันเป็นการกล่าวคำอำลา อูยอขอให้เธอช่วยเหลืออีกสักเรื่องหนึ่ง โดยให้ใช้ลูกแก้วสีน้ำเงินลบความทรงจำของดัม หลังจากที่เขาหายไปแล้ว ถึงแม้ว่าลูกแก้วสีน้ำเงินคือคูปองใบสุดท้ายที่เทพภูเขาให้มาและสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นก็ตาม

อีดันถามพี่สาวว่าอูยอจะไปไหนไกลๆ หรือเปล่า เพราะเขาฝากให้ดูแลดัมอย่างดี ดัมมองรูปคู่ของเธอกับอูยอที่ตั้งอยู่บนโต๊ะและจู่ๆ อูยอก็หายไปจากรูปนั้น เธอจึงรีบไปหาเขาทันที ระหว่างทางที่ไปดัมโทรหาอูยอในขณะที่เขากำลังเขียนจดหมายถึงเธอ ดัมเกือบถูกรถบรรทุกชน แต่เมื่อล้มลงไปและเห็นคนที่นอนบาดเจ็บอยู่ตรงนั้นก็คืออูยอที่ค่อยๆหายไปต่อหน้าเธอ ดัมร้องไห้ราวกับจะขาดใจอยู่ตรงนั้น หลังจากที่ได้อ่านจดหมายของเขาแล้ว เธอยิ่งร้องไห้เสียใจมากขึ้นและโทษตัวเองว่าอูยอหายตัวไปเพราะช่วยเธอ ฮเยซอนจึงปลอบใจดัมว่าไม่ใช่ความผิดของเธอแต่เป็นโชคชะตา

เช้าวันต่อมาดัมพบว่ารูปของอูยอไม่ได้หายไปทั้งหมด แต่ยังคงมีอยู่ในโทรศัพท์ของเธอ เธอจึงรีบไปที่บ้านของเขาทันทีและตั้งใจว่าจะอยู่รอจนกว่าเขาจะกลับมา วันเวลาผ่านไปจนกระทั่งเปลี่ยนฤดูกาล ฮเยซอนจึงบอกดัมว่าอูยอไม่สามารถกลับมาได้อีกแล้ว จากนั้นเธอจึงนำลูกแก้วสีน้ำเงินมาใช้ตามที่อูยอเคยขอร้องไว้ แต่ดัมไม่ต้องการถูกลบความทรงจำ และอยากจะเก็บมันไว้ถึงแม้ว่าจะไม่ได้พบเขาอีกก็ตาม ในขณะที่อูยอกำลังหลับได้ยินเสียงดัมร้องไห้

เมื่ออูยอได้เรียนรู้เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ รู้จักความเสียสละและอดทน และคนที่เขาหวังยังคงรอคอยเขาอยู่ เทพภูเขาจึงปล่อยเขากลับมาเป็นมนุษย์ หลังจากครบพันปีและก่อนที่จะมีเกินเก้าหาง ดัมตื่นเช้าขึ้นมาในบ้านของอูยอและได้พบกับเขาอีกครั้ง ฮเยซอนร้องไห้ด้วยความดีใจเมื่อรู้การกลับมาของอูยอ

อีกหนึ่งอาทิตย์แจจินจะต้องไปเข้ากรม แต่เขายังไม่ได้บอกฮเยซอนเพราะกลัวเธอจะขอเลิก หลังจากได้กลับมาเป็นมนุษย์ อูยอและดัมทำภารกิจแรกด้วยกันโดยต่อแถวเข้าคิวที่ร้านอาหารชื่อดัง แต่เมื่อถึงคิวของพวกเขา ทางร้านแจ้งว่าวัตถุดิบหมดแล้ว อูยอจึงอาสาที่จะทำอาหารให้ดัมกิน เพราะมั่นใจตัวเองว่าจะต้องอร่อยเพราะเขาสามารถรับรู้รสชาติของอาหารได้อย่างมนุษย์ทั่วไปแล้ว แต่ในที่สุดพวกเขาก็ต้องใช้บริการเดลิเวอร์รี่

หลังจากที่ซอนอูเดินทางไปเรียนต่อที่เมืองนอกแล้ว ซออูและอีดันได้พบกันอีกครั้งเมื่อเขาช่วยเธอไว้ ขณะที่คนร้ายกำลังวิ่งราวกระเป๋าของเธอ ซออูแอบปลื้มอีดัน ถึงแม้ว่าการพบกันครั้งแรกก่อนหน้านั้น พวกเขาเคยมีเรื่องกันมาก่อนก็ตาม หลังจากนั้นเธอก็ขอคบกับเขา

ฮเยซอนดื่มฉลองกับอูยอและดัมที่เขาได้มาเป็นมนุษย์ แจจินตามทีหลังและนำยาแก้เมาค้างมาให้เธอ ฮเยซอนบอกความจริงกับแจจินว่าเธอเคยเป็นจิ้งจอกเก้าหางมาเจ็ดร้อยปีและเพิ่งได้เป็นมนุษย์เพียงห้าปีเท่านั้น แต่แจจินไม่สนใจว่าเธอจะเป็นใครมาก่อน ในขณะที่ฮเยซอนก็จะรอเขากลับจากกรม เพราะเวลาเพียงปีครึ่งที่เขาไม่อยู่ มันเป็นเพียงเวลาเล็กน้อยเท่านั้นเมื่อเทียบกับเจ็ดร้อยปี

อูยอและดัมนอนดูดาวด้วยกัน เขาขอให้เธอเป็นโชคชะตาของเขาไปตลอดกาลและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปนานๆท่ามกลางความเป็นความตาย จากนั้นเขาก็ชวนเธอกลับบ้าน ด้ายแดงที่คล้องพวกเขาไว้ด้วยกันส่องแสงประกายออกมา