สปอยล์ Melancholia ตอนที่ 3
ซึงยูกลับมาร่วมแข่งขันคณิตศาสตร์ที่โรงเรียนมัธยมอาซอง ก่อนหน้านั้นครูยุนซูเสนอให้ออกข้อสอบแบบอัตนัย เพื่อเฟ้นหาคนที่ตอบได้ดีที่สุดเพียงคนเดียว ครูฮันมยองจินนำข้อสอบไปให้เยรินท่องจำอย่างละเอียดก่อนการสอบตามคำสั่งของ ผอ.โนจองอา ผลการสอบปรากฏว่าทั้งซึงยูและเยรินต่างก็ได้ที่หนึ่ง ครูยุนซูจึงเสนอให้ทั้งคู่สอบแข่งขันอีกครั้งเพื่อหาผู้ชนะเพียงคนเดียว ขณะที่จางกยูยองไม่พอใจเพราะซึงยูสอบได้คะแนนต่ำสุดตลอดมา แต่กลับชนะการแข่งขันในครั้งนี้ เยรินต่อว่าซึงยูเพราะเขาคือคู่แข่งคนสำคัญและเธอก็รู้ตัวดีว่าไม่อาจชนะเขาได้ ซึงยูบอกเหตุผลที่ต้องการเข้าแข่งขันคณิตศาสตร์โอลิมปิกเพราะเขารักวิชานี้จริงๆ แต่เหตุผลของเยรินก็คือเธอต้องทำให้ดีที่สุดเท่านั้น
ยุนซูเพิ่งรู้ว่าโนจองอาคือคนที่ส่งซึงยูไปสอบเข้าที่โรงเรียนมัธยมปลายวิทยาศาสตร์ซึ่งทำให้ซึงยูเข้าใจเธอผิดในตอนนั้น โนจองอาเชิญผู้ปกครองของซึงยูและเยรินมาหารือ ส.ส.ซองมินจุนโทรถามเจ้าภาพการแข่งขัน เด็กนักเรียนจากอาซองจึงมีสิทธิ์ได้เข้าแข่งทั้งคู่ เพราะมีอีกโรงเรียนหนึ่งเพิ่งสละสิทธิ์ไป โนจองอาโทรหาอาจารย์ชาเพื่อให้เยรินไปติวที่สถาบันเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ เป้าหมายและความฝันของโนจองอาต้องการยกสถานะของโรงเรียนอาซองให้เป็นโรงเรียนเฉพาะทางที่ทำงานด้วยค่าเล่าเรียนและเงินบริจาคล้วนๆ โดยไม่มีการสนับสนุนจากกระทรวงศึกษาธิการ และเมื่อเวลาผ่านไปที่ลูกหลานของศิษย์เก่าได้เล่าเรียนที่นี่ พวกเขาก็จะเป็นผู้ขับเคลื่อนประเทศนี้
โนจองอาสั่งครูยุนซูให้ติวเข้มและกวดขันซึงยูกับเยรินอย่างเต็มที่ก่อนการแข่งขัน และต้องรายงานขั้นตอนทุกอย่างในการเตรียมแข่งโอลิมปิก ขณะที่โนยอนอูสั่งให้คนของเธอจับตาดูความเคลื่อนไหวในการเตรียมตัวโดยเฉพาะนักเรียนที่ชื่อเยริน ครูยุนซูให้ซึงยูกับเยรินตัดสินใจเลือกหัวข้อสุนทรพจน์คณิตศาสตร์เพื่อกล่าวในการแข่งขัน แต่ทั้งคู่ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะเลือกหัวข้อไหน เธอจึงให้พวกเขาขอยืมหนังสือของเธอเพื่อช่วยในการตัดสินใจ ซึงยูพบกระดาษโน้ตใบหนึ่งในหนังสือเล่มนั้น
นักเรียนส่วนใหญ่ต่างก็สอบเข้าชมรมคณิตศาสตร์ได้ ยกเว้นจางกยูยองที่มั่นใจตนเองว่าเก่งวิชานี้ ทำให้ความไม่พอใจของเขาที่มีต่อซึงยูยิ่งเพิ่มมากขึ้นและคิดว่าจะชวนเพื่อนๆประท้วงครูยุนซู เธอจึงอธิบายอย่างชัดเจนว่าเธอไม่ได้ใช้คะแนนเป็นบรรทัดฐานในการตัดสินแต่เป็นการแก้โจทย์อย่างสร้างสรรค์และมีเหตุผล จึงจะได้รับคะแนนพิเศษเพิ่มเข้าไป จากนั้นเธอจึงตัดสินใจหากิจกรรมทางคณิตศาสตร์ให้เด็กๆ ทุกคน
บรรดาผู้ปกครองของเด็กที่สอบไม่ผ่าน ไม่ค่อยพอใจกับการตัดสินในครั้งนี้โดยเฉพาะแม่ของจางกยูยอง เธอจึงเสนอให้เปลี่ยนครูคณิตศาสตร์คนใหม่โดยผู้ปกครองคนอื่นๆก็เห็นด้วย แต่โนจองอาบอกว่าเธอเลือกยุนซูมาเป็นครูเพราะความจำเป็นและขอให้ผู้ปกครองทุกคนอดทนไว้ก่อน ยูฮเยมีแปลกใจที่เห็นชื่อสามีของเธอโทรเข้ามาหาโนจองอา แต่โนจองอาบอกว่านัดกินข้าวกับเขาเพื่อต้องการคุยเรื่องการแข่งขันของเยริน
โนจองอาไม่เห็นด้วยกับกิจกรรมทางคณิตศาสตร์ที่ครูยุนซูจัดทำให้เด็กๆและมองว่าเธอเป็นคนหัวดื้อ ซึงยูมีคำถามมากมายจากหนังสือวิทยานิพนธ์ที่ขอยืมครูยุนซูไปอ่าน เธอจึงพาเขาไปพบกับจีฮยอนอุคซึ่งเป็นพ่อของเธอและอยู่ที่สถานบำบัดเพื่อตอบคำถามเหล่านั้นให้ซึงยู จีฮยอนอุคเคยเป็นนักคณิตศาสตร์และเขียนวิทยานิพนธ์ไว้หลายเล่ม ต่อมาเขาป่วยและความจำเสื่อม บางครั้งก็จำยุนซูลูกสาวของตัวเองไม่ได้ จีฮยอนอุคเกิดอาการคุ้มคลั่งและกัดข้อมือของยุนซูเพราะคิดว่าแม่บ้านขโมยกุญแจของเขาไป ซึงยูทำแผลให้ยุนซูและยังไม่ได้คำตอบจากฮยอนอุค
ยุนซูแนะแนวให้ซึงยูโดยชวนไปดูนิทรรศการทางคณิตศาสตร์แห่งหนึ่งแล้วแวะกินข้าวด้วยกันในตอนค่ำ จางกยูยองผ่านมาเห็นและสงสัยในความสนิทสนมของทั้งสองคนนี้ วันต่อมาเขาจึงตัดต่อรูปของทั้งคู่และแชร์ให้เพื่อนๆ เยรินรู้ดีว่าเป็นฝีมือของจางกยูยองที่ต้องการกลั่นแกล้งและกำจัดซึงยูออกจากการแข่งขันโอลิมปิก ซึงยูไม่พอใจและเกิดเรื่องชกต่อยกับกยูยอง ฝ่ายกิจกรรมจึงต้องสอบสวนเพราะพวกเขาใช้ความรุนแรงในโรงเรียน ยุนซูต้องรีบไปลองชุดแต่งงานพร้อมกับรเยซองแจที่พาแม่ของเขามาด้วย ยุนซูจึงขอให้ครูคิมจินฮีแจ้งเธอด้วยเกี่ยวกับเหตุการณ์ระหว่างซึงยูกับกยูยอง
ชินกยองอิน ว่าที่แม่สามีของยุนซูไม่ค่อยปลื้มเธอเท่าไรนัก แต่ที่ยอมให้ลูกชายแต่งงานก็เพราะเขารับปากว่าจะเดินรอยตามพ่อ ระหว่างลองชุดแต่งงาน ยุนซูขอกลับไปทำธุระที่โรงเรียนเมื่อครูคิมส่งข้อความมาบอก ซองแจอยากรู้เหตุผลของเธอว่าอะไรที่สำคัญกว่าเรื่องการแต่งงานของพวกเขา ยุนซูได้เห็นภาพตัดต่อของเธอกับซึงยูแล้ว จึงบอกเขาว่าไม่ผิดหรอกหากเขาจะโกรธ แต่การใช้ความรุนแรงเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง เธอดีใจที่ได้เห็นทั้งรอยยิ้มและความโกรธของเขา เธอไม่อยากให้เขาปิดกั้นตัวตนที่แท้จริงอีกต่อไป ซึงยูจึงถามเธอว่าเขาสามารถแสดงออกทุกอย่างได้จริงๆใช่ไหม