สปอยล์ The King's Affection ตอนที่ 20

องค์ชายจาอึนแปลความหมายจากบทกวีขององค์ชายวอนซันและคิดว่าเขากำลังจะก่อกบฏ ฝ่าบาทจึงทรงเลื่อนพิธีราชาภิเษกองค์ชายเจฮยอนและรับสั่งให้องค์ชายจาอึนพาองค์ชายเจฮยอนหลบออกจากวังไปก่อนเพื่อความปลอดภัย แต่ยังไม่ทันพ้นเขตวัง องค์ชายจาอึนและองค์ชายเจฮยอนเผชิญหน้ากับองค์ชายวอนซันซึ่งสังหารองค์ชายเจฮยอน คิมกาอนตามมาช่วยองค์ชายจาอึนและฟันองค์ชายวอนซันจนได้รับบาดเจ็บสาหัส

ขณะที่กองกำลังของท่านซังฮอนปะทะกับฝ่าบาทและกองทหารของพระองค์ จองซอกโจนำทหารของเขาเข้ามาช่วยเพื่อให้จีอุนพาฝ่าบาทหลบเข้าไปในตำหนัก ซอกโจได้รับบาดเจ็บสาหัสและถูกท่านซังฮอนแทงจนเสียชีวิต

ฝ่าบาททรงเสียพระทัยที่สูญเสียองค์ชายเจฮยอนและคนของพระองค์อีกมากมาย จึงทรงคิดว่าจะเจรจากับท่านซังฮอนเพื่อสละราชบัลลังก์ ฝ่าบาททรงตรัสกับจีอุนว่าหากจบเรื่องนี้แล้วพระองค์ทรงต้องการปิ่นปักผมงามๆ ที่เขาเคยบอกว่าจะซื้อให้และไม่มีแม้สักวินาทีที่พระองค์ไม่รักเขา

ก่อนไปเจรจากับท่านซังฮอน ฝ่าบาททรงมีรับสั่งให้คิมซังกุงนำสมุนไพรพิษโซนังโชผสมในน้ำชาที่พระองค์จะทรงดื่มร่วมกับท่านตาเพื่อจบชีวิตไปด้วยกัน ขณะที่ท่านซังฮอนสั่งให้แพทย์หลวงนำยาพิษมาถวายเช่นกัน คิมซังกุงคิดจะผูกคอตายตามฝ่าบาทแต่ขันทีฮงและคิมกาอนเข้ามาช่วยได้ทัน จากนั้นนางจึงขอให้จีอุนรีบไปช่วยฝ่าบาท ท่านซังฮอนได้รับพิษและกระอักเลือดตาย จีอุนรีบพาฝ่าบาทมาพักรักษาตัว ขณะที่ยังไม่ได้สติ ฝ่าบาททรงฝันไปว่าพระองค์คือองค์หญิงที่กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับจีอุน

พระพันปีทรงมีรับสั่งให้นำศพของท่านซังฮอนออกไปทิ้งนอกวังและไม่ให้มีการจัดพิธีศพ พระนางทรงขอให้ฝ่าบาทออกไปใช้ชีวิตนอกวังอย่างคนไร้ตัวตน แต่ฝ่าบาททรงต้องการรับโทษที่ปกปิดตนเองมาตลอดซึ่งถือเป็นการดูหมิ่นราชวงศ์ ต่อมาองค์ชายจาอึนได้ขึ้นครองราชย์ ท่านชินยองอึนและเหล่าอาจารย์หลวงต่างก็คัดค้านการลงโทษฝ่าบาทองค์ก่อนเพราะถือว่ากระทำไปโดยไม่เจตนาและถูกเลี้ยงให้เป็นองค์รัชทายาทโดยกลุ่มคนที่คิดกบฏอีกทั้งคุณงามความดีที่พระองค์ทรงทำไว้เมื่อครั้งยังครองบัลลังก์ ฝ่าบาทพระองค์ใหม่ทรงตัดสินโทษตามคำแนะนำของจีอุนด้วยวิธี “แพงฮยอง” คือการลบล้างอดีตทั้งหมดเกี่ยวกับอีฮวีซึ่งไม่ได้มีตัวตนตั้งแต่แรกและกู้คืนตัวตนของนางกำนัลดัมอีที่ได้ตายไปเพื่อให้นางมีชีวิตใหม่

จากนั้นจีอุนและดัมอีก็ได้ออกไปใช้ชีวิตคู่ด้วยกันอย่างมีความสุขที่ชนบทแห่งหนึ่ง เขามอบปิ่นปักผมให้นางตามที่รับปากไว้ ดัมอีไม่ต้องการรู้อีกต่อไปแล้วว่าอีกฟากฝั่งทะเลนั้นมีอะไรอยู่ เพราะชีวิตของนางตอนนี้มีความสุขเพียงพอแล้ว