สปอยล์ Hometown Cha-Cha-Cha ตอนที่ 9

ฮเยจินทำโทรศัพท์มือถือหล่นไว้และโผเข้ากอดหัวหน้าฮงด้วยความตกใจกลัว ต่อมาจึงรู้ว่าเป็นเจ้าหน้าที่บันเมื่อเขานำโทรศัพท์มาคืน ในคืนนั้นทั้งคู่ต่างก็นอนไม่หลับเมื่อนึกถึงอ้อมกอดของกันและกัน

เช้าวันต่อมาหัวหน้าฮงเจอพ่อและแม่เลี้ยงของฮเยจินโดยบังเอิญที่ปั๊มน้ำมันซึ่งพวกเขากำลังจะไปหาฮเยจิน เมื่อไปถึงหมู่บ้านกงจินพวกเขาก็ได้ยินโจนัมซุกกำลังคุยกับฮเยจินเรื่องที่เธอกอดกับหัวหน้าฮงในคืนก่อน หลังจากนั้นพ่อและแม่เลี้ยงก็ยังพบหัวหน้าฮงอยู่ในบ้านของฮเยจินอีกด้วย หัวหน้าฮงบอกว่าเขามาซ่อมฝักบัวให้เธอตามที่มีซอนบอก ฮเยจินพยายามอธิบายกับพ่อว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่เมื่อเห็นพ่อของเธอไม่ยอมเชื่อง่ายๆ หัวหน้าฮงจึงต้องไปตามน้ำโดยบอกว่าตนเองเป็นแฟนกับฮเยจินและเพิ่งคบกันได้สามเดือน เขากระซิบกับฮเยจินว่าเป็นวิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเพียงชั่วคราวเท่านั้นและถือว่าเป็นงานพาร์ตไทม์ของเขาด้วย

มีซอนส่งข้อความบอกชาวกงจินเพื่อขอความร่วมมือให้ทุกคนแสดงให้สมจริงต่อหน้าพ่อแม่ว่าหัวหน้าฮงกับฮเยจินเป็นแฟนกัน ทุกคนยอมร่วมมือเพราะเงื่อนไขส่วนลด 30 % ในการทำฟัน จากนั้นหัวหน้าฮงและฮเยจินก็พาพ่อและแม่เดินเที่ยวชมรอบหมู่บ้าน พ่อของฮเยจินไม่ค่อยปลื้มหัวหน้าฮงสักเท่าไรเมื่อรู้ว่าเขาทำงานรับจ้างทั่วไป เมื่อแวะไปที่กองถ่ายของซองฮยอน พ่อของฮเยจินรู้สึกถูกใจและคุยกันถูกคอเมื่อรู้ว่าซองฮยอนเป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยเดียวกับลูกสาว

มีซอนไปนั่งฆ่าเวลาที่ป้ายรถเมล์ เมื่อเจ้าหน้าที่ชเวอึนชอลขับรถผ่านมา เธอจึงอาสาไปแจกข้าวกล่องกับเขาด้วย ระหว่างทางมีซอนขอคบกับอึนชอลเป็นแฟนแต่ถูกเขาปฏิเสธ เธอรู้สึกเสียหน้าจึงขอลงกลางทาง

เมื่อแวะไปที่ร้านของฮวาจอง หัวหน้าฮงชวนพ่อของฮเยจินเล่นหมากล้อมด้วยกัน แต่ว่าพ่อเป็นฝ่ายแพ้จึงเกิดอาการงอน หัวหน้าฮงจึงพยายามเอาอกเอาใจด้วยอาหารเมนูต่างๆ ฮเยจินรู้สึกว่าหัวหน้าฮงทำให้บรรยากาศที่น่าอึดอัดระหว่างครอบครัวของเธอดีขึ้นได้

ผู้ใหญ่บ้านยองกุกนำกระเช้าไปเยี่ยมครูโชฮี พวกเขาจึงไปคุยกันต่อที่ร้านกาแฟของเถ้าแก่โอ ยองกุกสารภาพความในใจกับเธอแต่ถูกปฏิเสธ โชฮีบอกว่าไม่เคยคิดกับเขามากไปกว่าพี่ชาย แต่ยองกุกคิดว่าฮวาจองเป็นต้นเหตุ ต่อมายองกุกต่อว่าฮวาจองต่างๆนาๆ จนเธอบอกว่าเขาจะไม่มีวันรู้สาเหตุที่เธอขอหย่า

หลังจากมื้ออาหาร หัวหน้าฮงขอตัวไปห้องน้ำและได้ยินพ่อของฮเยจินบอกให้เธอเลิกกับเขาเพราะเป็นคนไม่มีครอบครัวและเป็นเด็กกำพร้า ฮเยจินไม่พอใจและเปรียบเทียบว่าเธอเองก็ไม่ต่างกับหัวหน้าฮงเพราะเป็นเด็กกำพร้าแม่เหมือนกัน จากนั้นพ่อของเธอก็ออกไปนั่งเล่นข้างนอก หัวหน้าฮงจึงตามไปคุยด้วยและบอกว่าเขาเป็นเพียงเพื่อนของฮเยจินเท่านั้นและหวังว่าสักวันหนึ่งเธอจะมีคนที่เหมาะสมอยู่ข้างกาย พ่อของเธอขอโทษหัวหน้าฮงที่พูดจาแรงไปและบอกว่าคนคนนั้นอาจจะเป็นหัวหน้าฮงก็ได้ ในขณะที่แม่เลี้ยงบอกกับฮเยจินว่าถึงแม้พ่อจะแสดงออกอย่างนั้น แต่แท้ที่จริงแล้วพ่อภูมิใจและเป็นห่วงเธอมาโดยตลอด

ฮเยจินอยากรู้ว่าเมื่อห้าปีก่อนหัวหน้าฮงหายไปทำอะไรที่ไหน และคิดว่าตอนนี้เขามาใช้ชีวิตอยู่ที่กงจินเพียงชั่วคราวเท่านั้น หัวหน้าฮงไม่ตอบคำถามของเธอและบอกว่าเขาจะใช้ชีวิตแบบนี้ตลอดไป

ซองฮยอนบอกกับตัวเองว่าจะไม่ยอมสายอีกต่อไปแล้วและตัดสินใจจะสารภาพรักกับฮเยจิน ในขณะที่หัวหน้าฮงคิดถึงคำพูดของพ่อฮเยจินที่ว่าคนที่เหมาะสมจะอยู่เคียงข้างฮเยจินอาจจะเป็นเขาก็ได้

หมอจะลดปริมาณยาให้หัวหน้าฮง เมื่อเห็นว่าอาการนอนไม่หลับของเขาดีขึ้น แต่ต้นเหตุความกลัวของเขายังไม่หายไป เพราะหัวหน้าฮงโทษว่าเป็นความผิดของตัวเองที่ทำให้คนในครอบครัวต้องตายเหมือนกับที่มีคนเคยว่าเขาว่าดวงกินคน