สปอยล์ Family by Choice ตอนที่ 2-3

2-3

แฮจุนเคยคิดว่าตนเองไม่มีพ่อเพราะแม่ไม่เคยพูดถึง แต่เขาแปลกใจเมื่อยังดงกูมาหาเขาที่โรงเรียนและบอกว่าเป็นพ่อแท้ๆ พร้อมกับมอบนามบัตรไว้ให้ พัคดัลเป็นห่วงแฮจุนเพราะแอบเห็นเหตุการณ์และได้ยินทั้งหมด แฮจุนเก็บเรื่องนี้มาคิดแต่ยังไม่ได้บอกใครนอกจากปรึกษาซานฮา พวกเขาจึงไปถามความจริงจากน้าอีฮยอนและได้รู้ว่า ยังดงกูทิ้งแม่ของแฮจุนไปขณะตั้งครรภ์อ่อนๆเพื่อไปแต่งงานใหม่กับลูกสาวเศรษฐี น้าอีฮยอนขอร้องแฮจุนไม่ให้พบกับยังดงกูอีก แฮจุนรับปากน้าด้วยรอยยิ้มหลังจากที่รู้ความจริงทั้งหมด ซานฮาเข้าใจความรู้สึกของแฮจุนและอยากให้ตามหาเหตุผลที่จู่ๆ ยังดงกูก็ปรากฎตัว 

จูวอนชวนพัคดัลไปเล่นที่บ้านในวันหยุดเพราะอยากให้เจอกับแฮจุน แต่เขาออกไปธุระข้างนอกกับซานฮา ทำให้จูวอนสงสัยว่าพวกเขามีความลับอะไรที่ไม่บอกเธอ ซานฮาและแฮจุนไปพบยังดงกูที่บอกว่าต้องการหาทายาทตัวจริงเพื่อรับมรดกของเขา เพราะไม่ต้องการให้ครอบครัวของภรรยาใหม่มาแย่งไป ยังดงกูชวนแฮจุนไปอยู่อเมริกาด้วยกันโดยโน้มน้าวเรื่องบาสเกตบอลที่เขาชอบ แฮจุนไม่สนใจและไม่ต้องการพบกับยังดงกูอีก ซานฮารับปากแฮจุนว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับจูวอนและพ่อของเธอ แต่ทว่ายังดงกูไปพบยุนจองแจที่ร้านและบอกความจริงพร้อมกับเงินก้อนหนึ่ง เพื่อเป็นค่าตอบแทนที่เลี้ยงดูแฮจุนมาถึงสิบปี ยังดงกูต้องการเปลี่ยนนามสกุลของแฮจุนให้เหมือนกับตนเองและจะพาไปอยู่อเมริกา จองแจปฏิเสธเงินก้อนนั้นและบอกว่าตนเองเป็นผู้ปกครองที่มีสิทธิ์ตัดสินใจแทนแฮจุน


จองแจคุยกับแฮจุนคุยด้วยความเข้าใจและจะไม่ว่าถ้าหากแฮจุนอยากไปอยู่กับพ่อแท้ๆ แต่เขาขอเวลาอีกสักหน่อยเพื่อจะดูแลแฮจุนให้นานกว่านี้จนกว่าจะจบมัธยม แฮจุนบอกกับจองแจทั้งน้ำตาว่าที่เขาไม่บอกเรื่องนี้ เพราะกลัวว่าจองแจจะปล่อยเขาไป เมื่อจูวอนรู้ความจริงจากซานฮา เธอจึงเป็นห่วงความรู้สึกของพ่อและคิดว่าแฮจุนจะไม่ไปไหนเพราะเขาสามารถไปพบพ่อแท้ๆได้เป็นครั้งคราว สามคนพี่น้องต่างสายเลือดได้คุยกันอย่างมีความสุขอีกครั้ง จูวอนจึงนำจดหมายสารภาพรักมาอวดพวกเขา ขณะที่พ่อของจูวอนบอกกับพ่อของซานฮาว่าเขาจะปรึกษาทนาย ถ้าหากยังดงกูจะพาแฮจุนไปอยู่ด้วยจริงๆ


จูวอนรับนัดเดตกับอีจุนโฮหลังจากที่รู้ว่าเขาคือคนที่ส่งจดหมายให้เธอ แต่หลังจากนั้นเธอรู้สึกผิดหวังเพราะเขาพูดถึงครอบครัวของเธอที่มีพ่อเพียงคนเดียว จูวอนจึงบอกว่าครอบครัวของเธอน่ารักและมีความสุขพร้อมกับพี่ชายอีกสองคน จากนั้นเธอจึงขอเลิกกับเขาและไม่ต้องพบกันอีก เธอบอกทุกคนในครอบครัวว่าไม่ชอบมารยาทการกินอาหารของจุนโฮ แต่ซานฮารู้สึกว่าจูวอนปิดบังความจริงบางอย่าง เช้าวันต่อมาจุนโฮขอโทษจูวอนและอยากคบกับเธอโดยเริ่มจากความเป็นเพื่อน
ซานฮาเย็นชากับจองฮีแม่ของเขาที่จู่ๆก็มาหาเขาที่หน้าโรงเรียนหลังจากที่เธอทิ้งเขาไปสิบปี จองฮีบอกว่าจะอยู่ปูซานอีกหลายวันและอยากให้เขาเจอกับโซฮีน้องสาวคนใหม่วัยเจ็ดปี เมื่อจองฮีบอกว่าเธอให้อภัยซานฮาเรื่องในอดีตเกี่ยวกับโซจองผู้ล่วงลับ ซานฮาไม่พอใจทันทีเพราะแม่โทษแต่คนอื่นยกเว้นตัวเอง เขาจึงขอให้เธอใช้ชีวิตที่ดีและมีความสุขต่อไปโดยไม่ต้องติดต่อกลับมาอีก จากนั้นจองฮีก็ไปหาแดอุคพ่อของซานฮา เพราะเธออยากให้ซานฮาไปอยู่ที่โซลด้วยกัน แต่แดอุคต้องอารมณ์เสียเพราะจองฮีเพิ่งจะมาแสดงความเป็นแม่ หลังจากที่เธอทิ้งครอบครัวไปสิบปีและปล่อยให้เขากับลูกเฝ้ารอโดยไม่ติดต่อกลับมาเลย


จองแจหนักใจเมื่อสำนักงานกฎหมายบอกว่าพ่อแท้ๆ ของแฮจุนมีอำนาจตามกฎหมาย เมื่อจองแจรู้ว่าจองฮีกลับมาที่ปูซาน เขาจึงอยากให้แดอุคคุยกับซานฮาเพื่อถามความรู้สึกของลูก ซานฮาไม่รู้สึกดีใจที่แม่กลับมาและอยากลืมความทรงจำที่เลวร้ายทั้งหมด ขณะที่แฮจุนเฝ้ารอให้แม่กลับมาและจูวอนที่ไม่เคยเห็นหน้าแม่ผู้ล่วงลับ แต่เธอยังคงเป็นเด็กสดใสไม่เหมือนกับเด็กที่ขาดแม่อย่างที่คนอื่นพูดไว้ ซานฮาและแฮจุนพยายามปกป้องจูวอนเมื่อรู้ว่าอีจุนโฮเคยพูดเรื่องที่เธอไม่มีแม่ จูวอนไม่ต้องการให้พี่ชายทั้งสองเอาเรื่องจุนโฮ เธอจึงออกรับว่าตนเองไม่ได้รู้สึกอะไรหรือคิดมากเรื่องนั้น แฮจุนและซานฮาสั่งห้ามจุนโฮไม่ให้คบกับจูวอนอีกแม้แต่ความเป็นเพื่อน


จองฮีพาโซฮีไปที่ร้านของจองแจเพื่อรอพบซานฮา โซฮีดีใจที่ได้พบพี่ชายแต่ก็หวาดกลัวท่าทางเย็นชาของเขา จูวอนพาโซฮีไปเดินเล่นและได้รู้ว่าจองฮีต้องการพาซานฮาไปอยู่ที่โซล ขณะที่จองฮีขอให้ซานฮาคิดทบทวนเรื่องไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยในโซลโดยอ้างว่าครอบครัวควรอยู่ด้วยกัน ซานฮาตัดสินใจได้ทันทีเมื่อมองหน้าจองแจละบอกกับแม่ว่าเขามีครอบครัวอยู่แล้วและขอร้องไม่ให้เธอกลับมาที่นี่อีก แฮจุนมีปากเสียงกับซานฮาที่ใจร้ายกับแม่ตัวเอง ซานฮาจึงเตือนสติแฮจุนที่ยังรอแม่อย่างไร้ความหวัง แฮจุนชกหน้าซานฮาที่ย้ำเตือนว่าสิ่งเดียวที่พวกเขามีเหมือนกันคือการถูกแม่ทอดทิ้ง