สปอยล์ At Eighteen ตอนที่ 3

จุนอูตัดสินใจที่จะไม่หนี และกลับมาเรียนที่โรงเรียนยิ่งทำให้ฮวียองหงุดหงิดมาก และหาทางทำให้จุนอูถูกไล่ออก

ครูโอคอยสังเกตจุนอูและพยายามช่วยจุนอูเท่าที่ทำได้เพราะตัวเขาเองก็ยังเอาตัวไม่รอด ในฐานะครูผู้ช่วยนักเรียนต่างไม่ให้เชื่อฟังและเคารพ อีกทั้งฮวียองยังทำหน้าที่แทนเขาจนเขาเองรู้สึกว่าตัวเองนั้นช่างไม่มีความสามารถเสียจริง

ครูโอให้นักเรียนจับคู่เพื่อสอบภาษาอังกฤษด้วยวิธีฟรีทอล์กกิ้งโดยให้ซูบินเป็นคนจัดการเรื่องจับคู่ให้เพื่อนในห้อง ตัวแทนนักเรียนชายและหญิงเป่ายิงฉุบกัน

นักเรียนชายเป็นฝ่ายที่ต้องเขียนชื่อตัวเองใส่กระดาษและให้นักเรียนหญิงจับฉลากเพื่อเลือกคู่ เมื่อได้คู่แล้ว บางคนพอใจและไม่พอใจกับคู่ของตัวเอง และก็มาถึงซูบินที่ต้องจับฉลาก ซูบินเห็นสัญลักษณ์กระดาษของฮวียองและจุนอู ซูบินเลือกหยิบกระดาษของจุนอู จุนอูวาดรูปถั่วซูบินจึงรู้ว่านั่นเป็นของจุนอู ซูบินจึงได้คู่กับจุนอู จุนอูเองก็ดีใจที่ซูบินเลือกเขาแต่พยายามเก็บอาการเอาไว้

ฮวียองไปหาจุนอูที่ร้านสะดวกซื้อที่จุนอูทำงานอยู่ และบอกว่าจุนอูจะทำให้ซูบินเดือดร้อนและเป็นตัวฉุดซูบิน

ซูบินกับจุนอูยังไม่ได้คุยกันเรื่องสอบเลย เพราะจุนอูต้องไปทำงาน ซูบินแชทถามจุนอูเกี่ยวกับความฝันเพื่อจะได้คิดเรื่องการสอบ และให้จุนอูพิมพ์ประโยคภาษาอังกฤษมาให้เธอ แต่จุนอูไม่เก่งภาาษาอังกฤษจึงไม่รู้จะพิมพ์อะไรให้ซูบิน ซูบินจึงถามความฝันของจุนอูแต่จุนอูก็ตอบเพียงสั้นๆว่าความฝัน คือการปิดไฟนอน ซูบินไม่เข้าใจในสิ่งที่จุนอูคิด

จุนอูรู้ตัวดีว่าเขาโง่และในที่สุดจึงบอกให้ซูบินเปลี่ยนคู่

ทำให้ซูบินเองผิดหวังและได้แต่บ่นออกมาว่า สงสัยต้องเปลี่ยนคู่จริงๆ

จุนอูกังวลและเอาแต่คิดมาก จุนอูจึงเขียนความฝันของเขาในกระดาษและเอาให้ซูบิน ในกระดาษที่จุนอูเขียนนั้น ความฝันของจุนอูคือหลับในห้องมืดๆที่ปิดไฟ เขาต้องนอนคนเดียวมาตั้งแต่เด็กๆเขาจึงต้องเปิดไฟนอนมาตลอดเพราะเหมือนซอมบี้ ผีร้าย สัตว์ประหลาด จะมาทำร้ายเขาถ้าปิดไฟนอน..

หลังจากที่ได้อ่านแล้ว ซูบินจึงส่งข้อความนัดเจอกับจุนอู จุนอูจึงนัดเจอซูบินที่สวนสาธารณะ

หลังเลิกเรียน ซูบินตื่นเต้นที่นัดเจอกับจุนอู แต่ทว่าอยู่ๆจุนอูกลับวิ่งไปไหนไม่รู้และส่งข้อความบอกซูบินว่าเขามีธุระด่วน และเบี้ยวนัดเธอซะอย่างนั้น

จุนอูรีบไปหาจองฮูเพื่อนเก่าของเขาที่กำลังโดนรุมอยู่ จุนอูไม่อยากมีเรื่องเพราะสัญญากับแม่ไว้แล้วแต่ทว่ามันก็เลี่ยงไม่ได้ เมื่อหนีจากพวกนั้นมาได้ จุนอูกับจองฮูมานั่งคุยกัน จุนอูบอกกับจองฮูให้เขาเริ่มต้นใหม่ สำหรับจองฮูแล้วเขาคิดว่าตัวเองเป็นพวกขี้แพ้จะไปไหนก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปหรอก ชีวิตเขามันบัดซบมาตั้งแต่เกิดแล้วก่อนจะเดินจากไป จุนอูคิดถึงเรื่องสมัยเด็ก ในวันที่ฝนตก ฟ้าร้องน่ากลัว จองฮูที่มาหาเขาและมานอนเป็นเพื่อนเขา

ซูบินกลับบ้านและเห็นแม่ของฮวียองและเพื่อนๆของแม่อยู่ที่บ้านนั่นเป็นเพราะเธอสอบวัดระดับของครูซนแจยองผ่าน แต่แทนที่จะดีใจเธอกลับผิดหวังและอับอายเพราะต้องเห็นแม่คอยรับใช้ ประจบเอาใจแม่ของฮวียองสารพัด

ซูบินเดินออกจากบ้านไปและตอนนั้นเองฝนก็ตกลงมา ซูบินเดินตากฝนไปด้วยหัวใจที่บอบช้ำ การที่เห็นแม่ต้องไปคอยรับใช้คนอื่นเพื่อทำให้เธอได้สอบได้เรียน

จุนอูกลับไปเอาจักรยานที่โรงเรียนและเห็นซูบินเดินตากฝนอยู่ เขาเข้าไปหาซูบินและบอกซูบินว่าอย่าเดินตากฝน เพราะเขารู้สึกแย่ที่เห็น และตอนที่ฟ้าร้องทั้งคู่ตกใจ จุนอูปล่อยจักรยานและเอามือไปบังฝนให้ซูบิน ทั้งคู่มองหน้ากัน...