สปอยล์ Blind ตอนที่ 3
ซองจุนถูกพ่อแม่ตำหนิที่ทำอะไรบุ่มบ่ามและใช้กำลัง พวกเขาอยากให้ซองจุนลาออกจากกรมตำรวจแต่เขาไม่เห็นเหตุผลที่จำทำอย่างนั้น
โจอึนกีไปเยี่ยมซองจุนที่โรงพยาบาลและได้พบกับซองฮุนที่ด้านล่าง เขามอบผ้าเช็ดหน้าให้เธอปกปิดรอยบาดแผลที่คอเพื่อไม่ให้ตกใจยามที่เห็นแผลนั้น โจอึนกีนำของเยี่ยมไปให้ซองจุนและยังรู้สึกผวากับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเห็นมีดปอกผลไม้วางอยู่บนโต๊ะ ซองจุนจึงแนะนำเธอให้ไปที่ศูนย์ฟื้นฟูสภาพจิตใจซึ่งเป็นบริการของกรมตำรวจ
จองมันชอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลและถูกล็อคกุญแจมือไว้กับเตียง เขาดีใจเมื่อเห็นหนูน้อยวอนอุงแอบเข้าไปเยี่ยม เขาใช้ผ้าห่มปิดแขนที่ถูกใส่กุญแจมือและบอกกับลูกว่าจะทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกเติบโตมาอย่างปลอดภัยและแข็งแรง
แม่ของโจอึนกีอยากให้เธอย้ายออกจากห้องเช่าบนดาดฟ้าและกลับไปอยู่กับท่าน แต่อึนกีอยากทำงานที่นี่ต่อไปเพราะเป็นห่วงควอนยูนาที่เธอต้องดูแลในฐานะผู้ปกครอง
แบคมุนคังเปิดคลิปเสียงการคุยโทรศัพท์ที่จองมันชอนให้มา เขาขอให้ผู้กำกับยอมกีนัมช่วยตามหาคนที่ชื่อจองยุนแจซึ่งเป็นผู้ว่าจ้างจองมันชอน เขาแน่ใจว่าจองยุนแจคือเด็กที่รอดชีวิตเมื่อยี่สิบปีก่อนและเป็นคนฆ่าแบคจีอึนลูกสาวที่มีค่าที่สุดในชีวิตของเขา ผู้กำกับยอมเป็นห่วงหลานชายที่อยู่ในโรงเรียนอนุบาล เขาจึงรีบไปที่นั่นและพบหลานชายที่บอกว่าได้ขนมมาจากคนที่ใส่หน้ากากโจ๊กเกอร์
ยอมฮเยจินลูกสาวของผู้กำกับยอมกีนัมและเป็นหนึ่งในคณะลูกขุน เธอยังไม่ส่งข้อความตอบรับผู้พิพากษาซองฮุนหลังจากที่เขาส่งข้อความเตือนอันตราย เมื่อสามวันก่อนเธอหายตัวไปหลังจากไปปาร์ตี้กับคณะลูกขุนทั้งหมด ต่อมามีคนพบศพของเธออยู่ในสวนสาธารณะซึ่งถูกฆ่าลักษณะเดียวกับแบคจีอึน สาเหตุการตายคือขาดอากาศหายใจ เล็บของเธอหักซึ่งน่าจะเกิดจากการต่อสู้กับคนร้าย
ซองจุนเริ่มสอบปากคำคณะลูกขุนแต่ละคนที่อยู่ในงานปาร์ตี้คืนนั้น รวมทั้งชาร์ลส์เจ้าของร้านอาหารที่ชำนาญการใช้มีดมากว่าแปดปี
จากข่าวการตายของยอมฮเยจิน ทำให้ประชาชนเชื่อว่าเป็นการฆาตกรรมเลียนแบบที่คล้ายกับคดีโจ๊กเกอร์ ผู้พิพากษาซองฮุนไม่คิดว่าจองมันชอนคือนร้ายตัวจริง เพราะเขาถูกใส่กุญแจมืออยู่ที่โรงพยาบาลในคืนที่ยอมฮเยจินถูกฆ่า ซองฮุนไม่แน่ใจว่าตนเองตัดสินคดีจองมันชอนผิดพลาดไปหรือเปล่า เขาจึงสอบถามจองมันชอนให้แน่ใจอีกครั้ง และหากจองมันชอนไม่ใช่คนร้าย เขาก็จะเพิกถอนคำสั่งตัดสิน จองมันชอนยอมรับว่าพบคนร้ายตัวจริงในคืนที่แบคจีอึนถูกฆ่า แต่เขาไม่เห็นหน้า จองมันชอนไม่บอกเหตุผลว่าทำไมเขาถึงโยนความผิดให้สายสืบซองจุน แต่อยากให้ซองฮุนสืบเรื่องนี้เอง
ซองฮุนคิดว่าซองจุนหลับสนิทแล้ว เขาจึงไปตรวจดูในรถและพบต่างหูหนึ่งข้าง จากนั้นเขาจึงนำไปเปรียบเทียบกับรูปถ่ายของศพฮเยจินซึ่งเป็นต่างหูชนิดเดียวกันที่หายไป ซองจุนอยู่ในห้องนอนและเปิดปิดโคมไฟสลับไปมาราวกับว่ากำลังคิดอะไรอยู่