สปอยล์ Angel’s Last Mission: Love ตอนที่ 31-32

ยอนซอถูกหามส่งโรงพยาบาล ดันเอาแต่โทษว่าเป็นความผิดของเขา

ดันคุกเข่าหน้าห้องผ่าตัด ในขณะเดียวกันนั้นร่างของเขาก็ค่อยๆ จางลงและหายไปในที่สุดเหลือเพียงแค่ผ้าเช็ดหน้าของเขาที่เปื้อนไปด้วยเลือด

ในขณะที่ยอนซอยังไม่ฟื้น คังอูขอโทษยอนซอสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ขอโทษที่เขารักเธอ และบอกสิ่งที่ดันฝากเขาให้บอกกับยอนซอ และขอให้ยอนซอฟื้นขึ้นมาไวไว

และในการแสดงอีกวัน นีน่าได้ได้แสดงเป็นจีเซลล์แทนยอนซอ ตามความเห็นของทุกคนและตามที่ยอนซอเคยพูดกับนีน่าไว้

ยองจาและกีชอนขอโอกาสและมาขอโทษยอนซอและขอให้ยอนซอฟื้นขึ้นมาไวไว

ร่างของดันสลายไป แต่ทว่าผ้าเช็ดหน้าของดัน ปีกนกนั้นยังไม่ได้กลายเป็นสีดำ ดันได้รับสาร และเพราะดันทำให้ยอนซอได้รู้จักกับความรักแท้ ได้ทำภารกิจสำเร็จแต่ทว่าในฐานะเทวดา ดันได้ทำบาปขึ้นนั่นก็คือการหลงรักมนุษย์ แต่ด้วยคำอธิษฐานอันแรงกล้าของเทวดาฮู และการยับยั้งไม่ก่อบาปของดัน รวมถึงการแสดงของยอนซอ ทำให้ดันได้รับการอภัยและได้กลับไปสวรรค์

ยอนซอฝันถึงดัน ฝันว่าเขากับเธอกลับบ้านและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
ดันบอกลายอนซอเป็นครั้งสุดท้าย และจูบยอนซอ

ยอนซอฟื้นจากอาการโคม่า

ยอนซอกลับมาทำงานที่แฟนตาเซีย และใช้ชีวิตให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เธอมีความหวัง และคิดว่าจะต้องได้เจอดันอีกครั้ง

ยอนซอเฝ้ารอดันวันแล้ววันเล่า และยิ่งเห็นการ์ดที่ดันเขียนไว้ให้ในวันครบรอบแต่งงาน ยอนซอก็ยิ่งคิดถึงดัน

หลังจากเดินทางเร่ร่อนมานาน ในที่สุดเทวดาดันก็เขียนรายงานภารกิจใหม่ส่งกลับไป

ยอนซอใช้ชีวิตเหมือนมีดันอยู่ด้วยตลอด ถึงเธอจะมองไม่เห็นดันก็ตาม

ดันได้แต่เฝ้ามองยอนซอและอยู่กับยอนซอตลอด

คังอูบอกลาทุกคนก่อนจะไปนิวยอร์ก

นีน่าไปสอนเด็กๆเต้นบัลเล่ต์ เธอมีความสุขที่ได้เต้นกับเด็กๆ
ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง

ในขณะที่ดันคอยอยู่ข้างกายยอนซอตลอด แต่ยอนซอมองไม่เห็น ยอนซอไปที่สวนสาธารณะ ที่ที่เจอกับดันครั้งแรกและได้แต่เฝ้ามองบนฟ้า และรอรับใบไม้เพื่อหวังว่าจะมีอะไรเขียนอยู่บนใบไม้นั้นแต่ก็กลับว่างเปล่า

ในขณะที่เธอกำลังร้องไห้ ดันเอามือไปซับน้ำตาให้ยอนซอ ยอนซอที่คิดว่าตัวเองตาฝาดจนมองเห็นดัน แต่ทว่านั้นไม่ใช่ความฝันอีกต่อไปแล้ว

คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอคือคิมดันจริงๆ ผ้าเช็ดหน้าประจำตัวของดันได้สลายหายไปพร้อมๆกับที่ยอนซอมองเห็นและได้ยินเสียงของดัน ยอนซอกอดดันด้วยความดีใจอย่างที่สุด

รายงานฉบับสุดท้ายที่ดันเขียน ดันเขียนไว้ว่าการที่เขาได้เฝ้าสังเกตมนุษย์นั้นเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก ถ้าหากเวลาชั่วนิรันดร์ถูกกำหนดให้เป็นสีขาวกับสีดำ มนุษย์ก็ส่องแสงสว่างออกมาทุกสี ราวกับว่าจะแตกสลายไปได้ตลอดเวลา มนุษย์ถึงเป็นสิ่งที่น่าสนใจ เมื่อจบภารกิจ มนุษย์จะตายและก็สลายหายไป ส่วนเทวดาก็ยังล่องลอยอยู่ตลอดไป นั่นคือโชคชะตานั้นที่ถูกกำหนดไว้แล้ว เราจะอยู่อย่างมีความสุขกับความรักอันแสนมหัศจรรย์ภายใต้โชคชะตาที่กำหนด